است : « أَنَّ صالِحاً مُرْسَلٌ مِنْ رَبِّه » و اهل يقين گفتند : ما به آنچه فرستاده شده است ايمان داريم و مستكبران كه همان شكّكنندگان و منكران بودند گفتند : ما به كسى كه شما بدان ايمان آورديد كافريم . [1] راوى گويد : گفتم : آيا در آن روز در ميان آنها عالمى به صالح بود ؟ فرمود : خدا عادلتر از آن است كه زمين را بدون عالم گذارد كه مردم را به خداى تعالى راهبرى كند و آن قوم بعد از خروج صالح تنها هفت روز در حال بلا تكليفى به سر بردند كه امامى را نمىشناختند ولى آنها به همان دين خداى تعالى كه در دستشان بود عمل مىكردند و با هم متّحد بودند و چون صالح عليه السّلام ظاهر شد دور او جمع شدند و همانا مثل قائم مثل صالح عليهما السّلام است .
باب 4 غيبت ابراهيم عليه السّلام امّا غيبت ابراهيم خليل صلوات الله عليه مانند غيبت قائم ما صلوات الله عليه است و بلكه از آن عجيبتر است ، زيرا خداى تعالى نشانهء ابراهيم عليه السّلام را از

[1] الاعراف 76 و 77 . و فيها « أ تعلمون أن صالحا - الآية » .

273