فرموده است : اى مؤمنان ركوع و سجود و پرستش كنيد تا آنجا كه مىگويد گواهان بر مردم باشيد . و اين طريق خاصّهء از فرزندان ابراهيم عليه السّلام است ، سپس به آيات بسيارى كه شبيه اين آيات قرآن كريم است توسّل جسته است .
و به او مىگوئيم : اى احتجاجكننده ! تو مىدانى كه معتزله و ساير فرقه‌هاى اين امّت در تأويل اين آيات به سختى با تو مخالفند و تو بيشتر از ادّعا چيزى نياوردى ، ما اگر ادّعاى تو را بپذيريم از تو مىپرسيم دليل شما در اينكه مقصود از آنها خصوص فرزندان حسن و حسين عليهما السّلام هستند ، نه ديگران چيست ؟ تا كى ادّعا مىكنى و از دليل مىگريزى و ما را با قراءت قرآن تشنيع مىكنى و مىپندارى كه قراءت قرآن دليلى مخصوص تو است و مخالفان تو نمىتوانند چنان كنند ، و الله المستعان .
اعتراضى ديگر سپس صاحب كتاب مىگويد : كسانى از عترت كه داعى به خيرند مانند آمرين به معروف و ناهين از منكر و مجاهدين في سبيل الله با سايرين از عترت كه داعى به خير نبوده‌اند و در راه خدا مجاهده نكرده‌اند برابر نيستند ، چنان كه

233