مبرّاست و از اين عيوب مصون است .
دليل بر اين مطلب گفتهء خداى تعالى است كه : « چون سختى عذاب ما را ديدند گفتند به خداى يكتا ايمان آورديم ، و بدان چه شرك مىورزيديم كافر شديم ، امّا ايمان ايشان وقتى عذاب ما را مىبينند ، هيچ فايده‌اى برايشان ندارد » . [1] و چون براى پرستندگان حقّ در ايمان به غيب ثواب وافرى مقرّر است ، خداى تعالى فرشتگان را از اين ثواب محروم نساخت . و در خبر آمده است كه خداى - سبحان - هفتصد سال پيش از آفرينش آدم ، اين اعلام را به فرشتگان فرمود ، و در اين مدّت براى فرشتگان اين طاعت - يعنى ايمان به غيب - حاصل بود . و اگر كسى اين خبر و اين مدّت را انكار كند ، بناچار بايستى و لو به اندازه يك ساعت هم باشد ، اعلام را به آفرينش آدم مقدّم بداند و اين همان غيب و نهان بودن آدم بر فرشتگان است . آرى يك ساعت هم حكمتى دارد و حكمت يك ساعت در ظرف دو ساعت ، دو حكمت است و در ساعتهاى متعدّده حكمتهاى متعدّده متصوّر است و هر چه مدّت بيشتر باشد ثواب نيز بيشتر خواهد بود ، و ثواب بيشتر ، از مزيد رحمت است و دلالت بر جلالت خداوند دارد . پس مىتوان گفت كه در اين خبر تأييد حكمت و تبليغ حجّت است .

[1] المؤمن : 84 .

23