تو مىآورم . [1] و من با اعتصام به خداى تعالى مىگويم : امر امامت با اجماع ما و شما بر آن درست نمىشود ، بلكه با دليل و برهان به صحّت مىپيوندد ، دليل شما بر ادّعايتان چيست كه اجماعى كه بين ماست شامل سه امام است يعنى امير المؤمنين و حسن و حسين عليهم السّلام . در حالى كه رسول اكرم نه ذريّهء خود بلكه عترتش را ذكر فرموده است و شما بدون حجّت و بيان و به صرف ادّعا به بعضى از عترت متمايل شديد و نه به همهء آنها . ولى ما به روايت اسلافمان استدلال مىكنيم كه از حسين بن - علىّ عليهما السّلام نصّ بر امامت فرزندش عليّ و از عليّ بن الحسين نصّ بر امامت فرزندش محمّد و از محمّد بن عليّ نصّ بر امامت فرزندش جعفر را روايت كرده‌اند . سپس بر صحّت امامت ايشان ، نه ساير كسانى كه از عترت در عصر آنها بوده‌اند استدلال كرديم ، زيرا علم ايشان در دين و فضل ذاتى آنان ظاهر بود و دوست و دشمن از آنها دانش فرا گرفته‌اند و علم است كه حجّت را از غير حجّت و امام را از مأموم و تابع را از متبوع باز مىشناساند . اى گروه زيديّه شما چه دليلى بر مدّعاى خود داريد ؟

[1] آل عمران : 36 .

228