وراثت و وصايت جارى شده است .
و همهء اين فرقه‌ها در امر امامت كشمكش دارند و بعضى بعض ديگر را تكفير و تكذيب مىكنند و بعضى از آنها از امامت بعضى ديگر براءت مىجويند و همهء ايشان مدّعى امامت به واسطهء وراثت و وصايت براى خويشند و مدّعى چيزهايى از علوم غيبند كه خرافات از آنها بهتر است و هيچ يك از اين فرقه‌ها دليلى در اثبات مدّعاى خود و مخالفت با ديگران جز وراثت و وصايت ندارند ، دليل ايشان شهادت خودشان است بر خودشان ، نه شهادت ديگران ، سخنى است كه حقيقتى ندارد و ادّعائى است كه دليلى براى آن نيست و اگر هر طايفه‌اى بر اثبات مدّعاى خود دليلى جز وراثت و وصايت دارد واجب است كه آن را اقامه كند و اگر براى امامت دليلى جز ادّعاى وراثت و وصايت وجود ندارد ، امامت باطل خواهد بود ، زيرا مدّعى وراثت و وصايت بسيار است و هيچ راهى براى قبول ادّعاى طايفه‌اى و ردّ ادّعاى طايفهء ديگر وجود ندارد اگر دعوى يكى باشد ، على الخصوص كه ايشان در تكذيب يك ديگر اتّفاق دارند و هر فرقه در ادّعاى خود منفرد است .
و من به توفيق الهى مىگويم : اگر امامت به واسطهء كثرت مدّعيانش باطل شد ، نبوّت نيز همچنين باطل خواهد بود ، زيرا گروه بسيارى به دروغ مدّعى آن

208