آنها وجود دارد . اين دليلى است كه پاسخى براى آن ندارند .
سپس صاحب كتاب گفته است : و از ايشان فرقه‌اى هستند كه به امامت امام موسى كاظم عليه السّلام معتقد شدند و پس از وى پسرش علىّ بن موسى را امام دانستند و معتقدند كه او به حسب وراثت و وصايت مستحقّ امامت است ، سپس امامت را در فرزندان او مىدانند تا آنكه منتهى به حسن بن عليّ عسكرىّ گردد و مىگويند او پسرى داشته است و او را « الخلف الصّالح » مىنامند و فرقه‌اى از ايشان معتقد به امامت محمّد بن عليّ هستند و او پيش از پدرش در گذشت ، آنگاه برادرش حسن را امام دانستند و آنچه كه در بارهء محمّد توهّم كرده بودند باطل شد و گفتند : براى خداوند بداء شد و امامت از محمّد به حسن انتقال يافت همچنان كه براى او بداء شد و امامت از اسماعيل بن جعفر به موسى انتقال يافت و اسماعيل در دوران حيات جعفر در گذشت ، تا آنكه حسن بن عليّ در سال 263 درگذشت و بعضى از اصحابش رجوع به امامت برادرش جعفر بن عليّ كردند ، همچنان كه اصحاب محمّد بن عليّ پس از وفات محمّد ، رجوع به امامت حسن كردند . و بعضى از ايشان مىگويند جعفر بن عليّ پس از پدرش به وراثت و وصايت مستحقّ امامت شده است ، نه برادرش حسن بن عليّ ، آنگاه امامت در فرزندان جعفر به

207