موريانه بر عهدنامهء مكتوب فيما بين فرستاده و آنچه راجع به قطع رحم در آن بوده خورده است و آنچه از اسماء الهى در آن بوده بجا مانده است . چون صحيفه را آوردند و گشودند ، ملاحظه كردند كه آن سخنان صحيح است و بعضى ايمان آوردند و بعضى ديگر بر كفر خود باقى ماندند و پيامبر صلَّى الله عليه و آله و سلَّم و بنى هاشم به مكَّه بازگشتند . امام عليه السّلام نيز همچنين است ، آنگاه كه خداى تعالى بدو اذن خروج دهد ظاهر خواهد شد .
جواب ديگر آن است كه خداى تعالى بر دفع كفّار تواناتر از امام است ، و اگر گوينده‌اى بگويد : چرا خداوند دشمنانش را مهلت داده و نابود نمىسازد در حالى كه آنها كافرند و مشرك ؟ پاسخ ما اين است كه خداى تعالى از فوت وقت نمىهراسد تا در عقوبت ايشان شتاب ورزد و از كردارش پرسش نشود ، امّا از ايشان پرسش شود و نمىتوان به او گفت براى چه ؟ و چگونه ؟ ظاهر ساختن امامى كه او را نهان ساخته است نيز چنين است ، و هر وقت كه اراده فرمايد اذن ظهور خواهد داد و امام ظاهر خواهد شد .
ملحد گفت : من به امامى كه او را نبينم ايمان نمىآورم و مادام كه او را نديده باشم حجّتش بر من تمام نيست .

173