براى او عقيقه كرد و يك ران از آنها را با يك دينار به قابله عطا فرمود ، و سر طفل را تراشيده و به وزن موهايش ( نقره ) تصدّق دادند ، و سرش را با زعفران سرخگون نمودند ، و فرمودند : اى اسماء ! خون ماليدن به سر نوزاد از رسوم زمان جاهليّت است .
شرح : « اسماء بنت عميس اشتباه است و صحيح آن يا اسماء بنت ابى بكر است يا سلمى بنت عميس ، چون اسماء بنت عميس در آن هنگام در حبشه بوده ، و مؤلَّف سه روايت را در اين خبر جمع كرده و اين كه امير عليه السّلام در نظر داشته است نام فرزندش را » حرب « گذارد از ساخته‌هاى مخالفين است و اين نوع از روايات متعلَّق به احمد بن عامر طائيست و وى غالبا روايت را خلط و به صورت داستان نقل مىكرده همچنان كه از ضمائر فقالت كذا به صيغهء غائب و قلت كذا به صيغهء متكلَّم پيداست و از اين رو وى چندان مورد اعتماد نيست » .
6 - و به همين اسناد از حضرت رضا عليه السّلام روايت كرده‌اند كه رسول خدا صلَّى الله عليه و آله فرمود : دخترم فاطمه در روز قيامت به محشر مىآيد در حالى كه با او پيراهنى خونين است و يكى از پايه‌هاى عرش را همى گيرد و مىگويد : اى دادگستر ! تو خود ميان من و قاتل فرزندم داورى كن ، بعد فرمود : به پروردگار كعبه قسم كه خداوند متعال به سود فاطمه حكم و داورى مىفرمايد ، و به راستى كه خداوند عزّ و جلّ به غضب فاطمه غضب مىكند و به رضاى او راضى مىشود .

8