باب 46 آنچه از آن حضرت عليه السّلام در بارهء ادلَّهء امامت ائمّه عليهم السّلام و ردّ غاليان و قائلين تفويض آمده 1 - تميم قرشىّ - رضى الله عنه - بسند متن از حسن بن جهم روايت كرده كه گفت : روزى بمجلس مأمون وارد شدم و حضرت رضا عليه السّلام در آنجا بود ، و علماى علم كلام و فقهاء از هر فرقه و طائفه اى در آن مجلس بودند ، يكى از آنان از حضرت سؤال كرده گفت : يا ابن رسول الله ! به چه دليل امامت براى مدّعى آن ثابت مىشود ؟ امام فرمود : به نصّ و دليل ، سائل پرسيد دلالت امام در چيست ؟
فرمود : در علم و دانش ، و مستجاب شدن دعاى او ، گفت : وجه خبر دادن شما به چيزهائى كه بعدا واقع مىشود به چه چيز است ؟ فرمود : از راه آن علم معهودى كه از رسول خدا صلى الله عليه و آله بما رسيده است ( مراد صحيفهء جامعه است ) ، سائل گفت : به چه چيز از نيّات قلبى مردم آگاهى ميابيد ؟ فرمود : مگر بتو اين

479