خبر نرسيده است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : « از فراست مؤمن بپرهيزيد ، زيرا او بنور خداداد نظر ميكند » ، [1] مرد گفت : شنيده‌ام ، فرمود : مؤمنى نيست مگر اينكه فراستى است مر او را كه با نور خدائى باطنش بمقدار ايمان و مبلغ بينش و هوشيارى و دانش خود به جهان مىنگرد ، و خداوند جمع كرده است در ما امامان باندازهء تفرّسى كه بهمهء مؤمنين داده است ، و خود در كتاب محكمش فرموده است : * ( إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ ) * ( بدرستى كه در اين نشانه هائى است براى متوسمين - يعنى كسانى كه بعلائمى نظر كنند و از آن علائم حقيقتى را درك كنند - حجر : 75 ) و اوّلين فرد از متوسّمان رسول خدا صلى الله عليه و آله بود ، سپس امير مؤمنان ، آنگاه حسنين و از پس ايشان امامان از اولاد حسين عليهم السّلام تا روز باز پسين و قيامت ، حسن بن جهم گويد : چون امام عليه السّلام اين سخن بگفت مأمون بدو رو كرده گفت : اى ابا الحسن سخنت را براى ما ادامه بده ، و از آنچه را كه خداوند بشما خاندان اهل بيت عطا فرموده ما را نيز بيفزا ، حضرت فرمود :
براستى كه خداوند عزّ و جلّ ما را بروح مقدّس و مطهرى از جانب خود مؤيّد فرموده كه آن فرشته نيست و با هيچ كس از گذشتگان نبوده است مگر با

[1] . مرحوم كلينى در كتاب كافى در اين مورد بابى عنوان كرده است و در ذيل آن پنج خبر نقل شده كه يكى از آنها همين خبر و از قول حضرت باقر عليه السّلام ميباشد .

480