من ببهشت آمده بود ! آرى شيعه مىگويد : علىّ از ابو بكر بهتر است ، ولى شما مىگوئيد غلام ابو بكر از پيغمبر صلى الله عليه و آله بالاتر است ، زيرا آنكه سبقت گرفته افضل است از آنكه در پى او رسيده ، همچنان كه روايت كرده‌ايد كه شيطان از سايهء عمر هم فرار ميكند ، در صورتى كه ميگوئيد شيطان بزبان پيغمبر انداخت كه بگويد : « و إنّهنّ الغرانيق العلى » ( اين بتها طاوس مثالان رفيعاند [1] ) ، بگمان شما شيطان از عمر فرار ميكرد ، امّا كفر را بر لسان رسول خدا صلى الله عليه و آله القا كرد .
يكى از آنان گفت : رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : اگر عذاب نازل شود جز عمر بن الخطَّاب احدى نجات نيابد ( حتى رسول خدا صلى الله عليه و آله ! ) .
مأمون گفت : اين حديث مخالف صريح كتاب خدا است كه به پيغمبرش فرموده : * ( ما كانَ الله لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنْتَ فِيهِمْ ) * ، ( تا مادامى كه تو در ميان آنان باشى آنان را عذاب نفرستيم ) ، و شما عمر را مانند رسول خدا صلى الله عليه و آله قرار داده‌ايد .
فرد ديگر گفت : رسول خدا صلى الله عليه و آله شهادت به اهل بهشت بودن عمر در جملهء آن ده تن از اصحاب كه آنان را « عشرهء مبشّره » گويند داد ! مأمون گفت : اگر چنين كه گمان شما است باشد ، عمر بحذيفة بن اليمان ( كه

[1] . اين مطلب اشاره دارد به قصه اى كه بعض مفسّرين اهل سنّت در ذيل آيهء : * ( إِلَّا إِذا تَمَنَّى أَلْقَى الشَّيْطانُ فِي أُمْنِيَّتِه ( حجّ : 52 ) ، آورده‌اند كه : زمانى پيامبر در حال نقل وحى بود كه شيطان كلامى بر زبان وى جارى ساخته گفت : < شعر > تلك الغرانيق العلى و إنّ شفاعتهن لترجى . < / شعر >

444