در ميان شما مبعوث نمىشدم البته عمر مبعوث ميشد .
مأمون گفت : اين نيز محال و ممتنع است ، زيرا كه خداى تعالى در قرآن فرموده : * ( إِنَّا أَوْحَيْنا إِلَيْكَ كَما أَوْحَيْنا إِلى نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِنْ بَعْدِه ) * - نساء : 163 ، و نيز فرموده : * ( وَإِذْ أَخَذْنا مِنَ النَّبِيِّينَ مِيثاقَهُمْ وَمِنْكَ وَمِنْ نُوحٍ وَإِبْراهِيمَ وَمُوسى وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ) * ( يادآور اى محمّد هنگامى را كه ما از پيمبران پيمانشان را و از تو نو نوح و ابراهيم و موسى و عيسى بن مريم عهد و ميثاق گرفتيم براى رسالت - احزاب : 7 ) ، پس آيا جايز است كسى كه ميثاق و عهدى براى نبوّت او در كار بوده بپيغمبرى نرسد ، و براى آنكه پيمانى نبوده بپيغمبرى برسد ؟
فرد ديگرى گفت : رسول خدا در روز عرفه بعمر نظرى افكند و لبخندى زد ، و فرمود : خداوند تبارك و تعالى ببندگان خود بطور كلَّى مباهات ميكند ولى به عمر بطور خصوصى .
مأمون گفت : اين هم نشدنى است ، چرا كه خداوند پيامبرش را كنار نمىگذارد و بعمر بخصوص مباهات كند و به رسولش در عموم مردم ، و اين روايات عجيبتر از روايات شما نيست كه ميگوئيد : رسول خدا فرمود : من وارد بهشت شدم صداى كفشى شنيدم چون نظر كردم ديدم بلال غلام ابو بكر قبل از

443