نويسندهء كتاب - رحمه الله - گويد : اخلاص در آن يعنى اينكه اين كلمه وى را از آلوده شدن بمعصيت حفظ كند ، و از نافرمانى باز دارد .
3 - محمّد بن موسى بن متوكل - رضى الله عنه - بسند مذكور در متن از ياسر خادم نقل كرده كه گفت : چون على بن موسى الرّضا عليهما السّلام بقصر حميد بن قحطبه وارد شد لباس خود را از تن بيرون كرد و بحميد داد ، و حميد آن را بكنيز خود داد تا آن را بشويد و نظافت كند ، طولى نكشيد كه آن كنيز بازگشت و رقعه اى در دست داشت و اظهار كرد كه اين رقعه در جيب لباس ابو الحسن على بن موسى بوده و آن را به حميد داد ، حميد گويد : من به آن حضرت عرضكردم : فدايت گردم ! اين كنيز اين رقعه را آورده و ميگويد كه در جيب شما يافته است ، اين چه چيز است ؟ فرمود : اين رقعه حرز و دعائى است كه من هيچ گاه از خود جدا نمىسازم ، من عرضه داشتم كه اى كاش مرا بدان مشرف ميساختى ، فرمود : اين حرزى است كه هر كس آن را بهمراه داشته باشد بلاها از او دفع شده و از هر بليّه در امان خواهد بود ، و پناهى است براى او از شرّ شيطان ملعون [ و از شرّ سلطان ] ، سپس آن دعا و حرز را به حميد ديكته كرد و آن چنين

305