ميباشد كه آن عبارت است از گندم و جو و خرما و مويز ، يك صاع كه آن چهار مدّ است ( هر مدّ 750 گرم است ) و جايز نيست به غير شيعهء امامى داده شود .
و آخرين حدّ حيض ( معمولا ) ده روز است و كمترش سه روز ، و ( بايد ) زن مستحاضه بخود پنبه بردارد تا مانع از آمدن خون باشد و غسل ميكند و نماز ميخواند ، و امّا حائض نماز را ترك ميكند و قضا هم ندارد ، و روزه را ترك مىكند امّا آن را بايد قضا كند .
و روزهء ماه رمضان واجب است ( براى حاضر ) و با رؤيت هلال روزه گرفته مىشود و با رؤيت هلال ، افطار ، و نماز مستحبّى را نمىتوان بجماعت بجاى آورد زيرا كه آن بدعت است و گمراهى و هر گمراهى سرانجامش دوزخ است ، و روزهء سه روز در هر ماه در هر دهه يك روز پنجشنبهء اوّل و پنجشنبهء آخر و چهارشنبهء وسط مستحب است ، و روزهء ماه شعبان بسيار نيكوست براى آن شخص كه روزه بدارد ، و روزه‌هاى قضاشدهء ماه رمضان را ميتوان متفرّقا بجاى آورد و مجزى است .
و حجّ خانهء خدا بر كسى كه مستطيع باشد و راهى بآن داشته باشد واجب

268