روزه ات را بايد افطار كنى ، و هر كس مسافرتش شرعى بود و ( با اين حال ) روزه گرفت و افطار نكرد روزه اش باطل است و بايد آن را در حضر قضا كند ، زيرا روزه در سفر باطل است .
و قنوت در نماز ( فريضه ) : صبح و ظهر و عصر و مغرب و عشاء سنّت واجب است ( يعنى حتّى الامكان بايد آن را بخواند ) .
و نماز بر ميّت پنج تكبير است ، پس هر كس كم كند يعنى كمتر از پنج تكبير بگويد با سنّت مخالفت كرده است ، و چون ميّت را بگور سرازير مىكنند بايد ابتدا از پايش آرام آرام داخل قبر كنند .
و بلند گفتن « * ( بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ) * » در تمامى نمازها سنّت است ، و زكات واجب در هر دويست درهم پنج درهم است و در كمتر از آن زكاتى نيست ، و زكات بر مال تعلَّق نمىگيرد مگر پس از اينكه سال بر او بگذرد ( يعنى وارد ماه دوازدهم سال شود ) ، و جايز نيست كه زكات را بغير اثنى عشرى مذهب داد ، يا بغير شيعه - از كسانى كه بتشيّع معروفند - داد ، و عشريّه زكات گندم و جو و خرما و مويز چون به پنج وسق - كه هر كدام شصت صاع است و هر صاع چهار مدّ است - رسيد زكات تعلَّق ميگيرد ، نه كمتر ، و زكات فطره بر هر فردى چه كوچك و چه بزرگ ، چه آزاد و چه برده ، چه مرد و چه زن ، واجب

267