ميرسد روزه اش بر او واجب باشد مانند نماز كه هر وقت سر ميرسد نمازى بر او واجب باشد .
و اگر بپرسد : چرا هر گاه كسى در ماه رمضان مريض يا مسافر بود و تا رمضان ديگر طول كشيد و مريض صحّت و سلامتى خود را باز نيافت ، يا مسافر سفرش بپايان نرسيد و ماه رمضان سال ديگر رسيد بايد فديه بدهد براى رمضان گذشته و قضايش ساقط مىشود ، ولى اگر در بين سال شفا يافت يا مسافرتش تمام شد ، و روزه را قضا نكرد بايد هم روزه را قضا كند و هم فديه دهد ؟ گفته مىشود : در ماه رمضان آن سال روزه بر او واجب شده بود ، ولى چون مريض يا مسافر بود زمانش به بعد موكول گرديد ، و چون در تمام اين سال شرائط روزه كه صحّت ( سلامتى بدن ) و حضور در وطن ( مسافر نبودن ) است براى او موجود نشده ، اساسا روزه از او ساقط مىشود ، و بجاى آن بر او فديه واجب ميگردد ؛ زيرا حقّتعالى مرض را بر او غلبه داده ، و افاقه اى از مرض نيافته است ، و خدا راهى از براى اداى تكليف براى او قرار نداده ، چون مريض قدرت روزه گرفتن را ندارد ، و مسافر هم نبايد روزه بگيرد ، پس از اين جهت روزه از او ساقط است ، و همچنين است حكم در هر چيز را كه خداوند بر او مسلَّط كند ، مانند بيهوشى ؛ كه بفرض يك شبانه روز در حال بيهوشى بسر برد كه در آن حال

250