بعد آهسته گفتن اعوذ با لله من الشيطان الرجيم » .
به پاسخ گفته مىشود : خوش داشته است كه بنده قيامش را بدرگاه خداوند و عبادت خود را با حمد و سپاس و تقديس و ميل و رغبت و ترس و خشوع آغاز كند ، و بهمين صورت بپايان برد ، و نيز در قيام او در اين ركعت براى خواندن قنوت طولى حاصل شود تا بجماعت برسد تا در ركعات فريضه ، جماعت از او فوت نشود .
و اگر بپرسد : چرا مأمور بخواندن قرآن در نماز شده‌اند ؟ بپاسخ گفته مىشود : براى آنكه قرآن مهجور نگردد و قراءت آن را كنار نگذارند و آن را متروك و ضايع و رها نكنند ، و آن محفوظ شود ، و در قلبها و سينه‌ها باقى ماند و متلاشى و نابود نگردد و ناشناخته نماند .
و اگر بگويد : چرا مأمور شده‌اند كه در ابتداى هر قراءت سورهء حمد را بخوانند نه سوره‌هاى ديگر را ؟ پاسخ اينست كه : هيچ كجاى قرآن آن مقدار كه در سورهء حمد از جميع خيرات و دانشها جمع است ، در هيچ يك از سوره‌ها نيست ، و چنان است اين كلام خداوند :
« الحمد لله » : اداء آنچه راست كه حقتعالى از سپاس و شكر بر بندگان واجب ساخته است و شكر و سپاس از آنچه خداوند عبد و بندهء خود را بدان

220