نشوند بمصيبتى كه يتيم گرفتار شده است از ناحيهء همان تهديدى كه خداوند بعقوبت دنيوى كرده است ، و اضافهء بر آن آنكه يتيم بزرگ خواهد شد و رشد خواهد يافت ، و مال خود را طلب خواهد كرد ، و كمر انتقام خواهد بست ، و كينه توزى و دشمنى و خصومت ميان آنان ببار خواهد آورد تا بالاخره همگى را بباد فنا و نيستى بسپارد .
و خداوند حرام فرموده فرار از ميدان نبرد با مهاجم را از اين جهت كه سستى در ديانت پديد مىآورد ، و بجهت كوچك شمردن و كم ارزش دانستن و بىاهميّت انگاشتن امر پيمبران خدا و سروران الهى و امامان عادل عليهم السّلام ، و يارى نكردن آنان در مقابل دشمنانشان ، و موجب كيفر است زيرا كه آن انكار دعوت باقرار به خداپرستى و آشكار نمودن عدالت اجتماعى و بر كنار كردن جور و ظلم ، و از ميان بردن فساد و تباهى ، و آنچه در آن از تجرّى دشمن و جسارتش بر مسلمانان ، و آنچه در پى دارد از اسارت و كشتار مردم بىگناه و از ميان بردن دين و آئين خداوند عزّ و جلّ و ديگر چيزهائى از فساد و ناامنى كه در آنست .
و خداوند تعرّب بعد از هجرت را حرام فرموده ، براى اينكه آن بازگشت از دين است به بىدينى ، و يارى ننمودن پيمبران و حجّتهاى خدا عليهم السّلام ، و آنچه در

181