گفته شد * ( آلآنَ ؟ ! وَقَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَكُنْتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ ، فَالْيَوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آيَةً ) * . . . . ( اكنون اظهار ايمان ميكنى ؟ ! در حالى كه پيش از اين سخت طغيان داشتى و از تبهكاران بودى ، ما امروز پيكر بىروحت را نجات ميدهيم تا براى آيندگان موجب عبرتى باشد - يونس 90 الى 92 ) .
با اينكه فرعون از سر تا قدم غرق اسلحه بود ، و زره آهنين بر بدن داشت ، خداوند او را پس از آنكه غرق شده بود بر زمين بلندى انداخت تا براى آيندگان نشانه اى باشد ، و او را با همهء سنگينى آهن آلات بر آن زمين مرتفع بنگرند و خاصيّت هر چيز سنگين فرو رفتن در آب است نه بالا آمدن ، و اين خود آيه و نشانه اى بود .
و براى علتى ديگر خداوند - عزّ و جلّ - فرعون را غرق ساخت : زيرا فرعون بموسى پناه برد كه از عذاب خدا او را برهاند ، و به خود خدا پناه نجست ، خداوند بموسى وحى فرستاد كه اى موسى بفرياد فرعون نرسيدى چون او را خلق نكرده بودى ، اگر بمن پناه برده بود نجاتش مىدادم .
8 - عبد الله بن محمّد قرشىّ بسند متن از داود بن سليمان غازىّ روايت كرده كه از علىّ بن موسى عليهما السّلام شنيدم از پدرش موسى از جدّش جعفر بن

143