نهيش نهى تحريمى است كه عمل به آن جايز نيست و مانند نهى خدا است ، و نيز امر به امورى فرموده و آن امر واجب و لازم است نظير دستورات حقّ تعالى و آمر آن حضرت مطابق امر و فرمان الهى است و با امر خدا موافق است ، پس هر نهى تحريمى كه از رسول خدا صلى الله عليه و آله صادر گشته است و سپس خلاف آن ذكر شده ، عمل به آن روايت خلاف جايز نيست و همين طور در آنچه بدان امر فرموده است ، زيرا ما اذن نميدهيم چيزى را كه رسول خدا صلى الله عليه و آله اجازه نداده است ، و امر نمىكنيم به خلاف آنچه رسول خدا صلى الله عليه و آله امر فرموده . مگر به جهت و علَّت ترس خطرى كه ناگزير در پى دارد ( يعنى موارد تقيّه ) و امّا اينكه حلال كنيم آنچه را كه رسول خدا صلى الله عليه و آله حرام فرموده يا حرام كنيم آنچه را كه رسول خدا صلى الله عليه و آله حلال دانسته است هرگز چنين چيز نخواهد بود ، زيرا ما پيرو رسول خدا صلى الله عليه و آله هستيم ، تسليم اوامر و نواهى او مىباشيم همچنان كه رسول خدا پيرو و تابع فرامين پروردگار عزّ و جلّ و تسليم اوامر او بود ، خداوند عزّ و جلّ مىفرمايد :
« * ( ما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوه وَما نَهاكُمْ عَنْه فَانْتَهُوا » ) * ( هر چه را كه پيامبر براى شما آورد بپذيريد و از هر چه شما را بر حذر داشت باز ايستيد - حشر : 7 ) .
و رسول خدا صلى الله عليه و آله از چيزهائى نهى فرموده كه بعنوان نهى حرام نيست ،

687