مقابل ، ساعد ، شانه‌ها ، و بالاى سينه شان پر مو بوده ، ساق دستشان كشيده ، كف دستشان درشت و دستها و پاهاى مباركشان زبر [1] بود ، دست و پاهايشان متناسب و استخوانهايشان صاف و بدون كجى بود .
كف پاهايشان كاملا گود بود ، قسمت قوزك پا به پايين ( كه معمولا داخل كفش قرار ميگيرد ) خيلى پر گوشت نبود ، و آب از روى پايش ردّ ميشد و نمىايستاد .
وقتى بحركت درمىآمدند با قدرت قدم بر ميداشتند ، در حال حركت كمى متمايل حركت مىكردند ، با وقار و سريع راه مىرفتند ، گويا در سرازيرى به سمت پايين در حركتند ، هنگامى كه به چپ و راست رو ميكردند با تمام بدن به آن سو رو ميكردند ، چشمانشان به زير افتاده بود و نگاهشان به زمين طولانىتر از نگاهشان به آسمان بود ، معمولا خيره خيره نگاه نميكردند ، به هر كس ميرسيدند ، سلام ميكردند .
امام حسن عليه السّلام ادامه دادند : به او گفتم : گفتار آن حضرت را برايم وصف كن . گفت : آن حضرت پيوسته محزون و هميشه در فكر بودند ، آسايش و راحتى نداشتند ، در جايى كه نياز نبود سخن نمىگفتند .

[1] . درشتى دست و زبرى دست و پا در ميان اعراب از محاسن مردان بشمار ميرفته است ( معاني الأخبار ص 87 ) .

637