قبيل تأويل و بطن باشد و إلَّا از نظر تنزيل و ظاهر آيهء شريفه اين تفسير بعيد به نظر مىرسد زيرا :
اگر دليل صحّت « آل ياسين » رسم المصحف آن باشد پس بايد بگوئيم :
« ياسين » در اين آيه ، غير از « يس » در سورهء مباركهء « يس » است ، زيرا رسم الخطَّ آن دو با هم متفاوت است . ثانيا : آيات قبل و بعد در بارهء حضرت إلياس - على نبيّنا و آله و عليه السّلام - است . همان طور كه آيات قبل در بارهء نوح و ابراهيم و موسى و هارون بوده است و خداوند در آخر هر قسمت بر آن انبياء - عليهم السّلام - درود فرستاده است ، در اين قسمت نيز نظم آيات حكم مىكند كه سلام بر الياس باشد نه ديگرى ، خصوصا كه در آيهء قبل از اين آيه مىفرمايد « * ( وَتَرَكْنا عَلَيْه فِي الآخِرِينَ ) * » و مراد از ضمير « ه » در « عليه » بلا شكّ حضرت الياس است . كما اينكه در مورد حضرت نوح و موسى و هارون - عليهم السّلام - عين همين تعبير بكار رفته است .
در هر حال به نظر مىرسد كه قراءت أرجح ، قراءت عاصم ، حمزه ، كسائىّ و ديگر كسانى است كه با آنان در اين قراءت مشتركند . و بهترين توجيه آن ، توجيه بند « ج » است ، و امّا قراءت « آل ياسين » هر چند جايز است چون ائمّه عليهم السّلام جواز قراءت به قراءات مختلف را امضا فرموده‌اند ولى ظاهر آن مخالف ظاهر آيات است . و اگر نسبت آن به امام عليه السّلام صحيح باشد ما نفيا و اثباتا در آن تكلَّم نكرده و علم آن را به امام عليه السّلام موكول مىدانيم ( پايان كلام مترجم ) . ( ادامهء ترجمه ) و امّا هشتم آيهء شريفهء : « * ( وَاعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّه خُمُسَه وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبى ) * » ( بدانيد هر منفعتى بدست آوريد يك پنجم آن متعلَّق است به خدا و رسول و خويشاوندان - انفال : 41 ) و با اين بيان سهم

488