سه بار ديگر بايد قرعه بكشم ، سه بار ديگر قرعه كشى كرد و هر بار قرعه به نام شتران درآمد و در بار سوم ، زبير و ابو طالب و برادرانشان عبد الله را از زير پاهاى عبد المطَّلب كشيدند و بردند ، بگونه اى كه درست آن قسمت از صورت عبد الله كه روى زمين بود ، كنده شد ، عبد الله را بلند كرده مىبوسيدند و خاكهاى بدن او را پاك مىكردند ، عبد المطَّلب دستور داد تمامى صد شتر در « حزوره » ( كه مكانى است در حرم ) ذبح شوند و هيچ كس را از گوشت آنان محروم نكنند .
عبد المطَّلب پنج سنّت داشت كه خداوند آنها را در اسلام امضاء نمود ، 1 - همسران پدران را بر پسران حرام كرد ، 2 - در قتل ، صد شتر ديه قرار داد ، 3 - هفت دور به دور كعبه طواف مىنمود ، 4 - گنجى يافت و خمس آن را كنار گذاشت و پرداخت كرد ، 5 - و زمزم را آنگاه كه حفر كرد ، « آب حاجيان » نام نهاد ، و اگر عبد المطَّلب در زمان خود حجّت نبود ، و تصميمش بر ذبح فرزندش شبيه تصميم ابراهيم به ذبح فرزندش اسماعيل نبود ، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله به خاطر انتساب به آن دو بعنوان دو قربانى ، افتخار نمىكرد و نمىفرمود : من فرزند دو قربانى هستم ، علَّتى كه بخاطر آن ، خداوند ذبح را از

432