مأمون گفت : آفرين بر شما اى ابا الحسن ! اين آيه را توضيح دهيد : * ( « وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْه ) * » ، حضرت فرمودند : او يونس بن متّى عليه السّلام است كه بر قوم خود غضب كرده از بين آنان رفت . و « ظنّ » بدين معنى است كه يقين كرد كه : « * ( أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْه ) * » يعنى « ما روزىاش را بر او تنگ نمىكنيم » مثل اين آيهء شريفه : * ( « وَأَمَّا إِذا مَا ابْتَلاه فَقَدَرَ عَلَيْه رِزْقَه ) * » كه « قدر عليه » در اين آيه نيز به معنى تنگ كردن معيشت است . به هر حال ، او در تاريكى و ظلمات ، خداوند را خواند ، يعنى در تاريكى شب و دريا و شكم ماهى اين سخنان را گفت : معبودى جز تو نيست ، تو منزّهى و من به خاطر ترك كردن چنين عبادتى كه در شكم ماهى امكانش را برايم فراهم ساختى ، ظالم و ستمكار هستم ، خداوند نيز دعاى او را مستجاب كرد و فرمود : * ( « فَلَوْ لا أَنَّه كانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ ، لَلَبِثَ فِي بَطْنِه إِلى يَوْمِ يُبْعَثُونَ ) * » ( اگر از تسبيحكنندگان نبود تا روز رستاخيز در شكم آن ماهى مىماند - صافات : 143 / 144 ) .
مأمون گفت : آفرين بر شما يا ابا الحسن ! لطفا اين آيه را توضيح دهيد :

410