* ( الله مُبْدِيه « ) * ( در خود چيزى پنهان مىكنى كه خدا آن را آشكار خواهد كرد - احزاب : 37 ) امام فرمودند : اى واى ! بيچاره علىّ ( بن جهم ) ! از خدا بترس و زشتىها را به انبياء خدا نسبت نده ! و كتاب خدا را با رأى خودت تأويل و تفسير نكن ، خداوند فرموده است : * ( « وَما يَعْلَمُ تَأْوِيلَه إِلَّا الله وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ ) * » ( تأويل آن را ، جز خدا و راسخون در علم نمىدانند - آل عمران : 7 ) . و امّا آيهء شريفهء * ( وَعَصى آدَمُ رَبَّه فَغَوى ) * در مورد آدم : خداوند عزّ و جل حضرت آدم را بعنوان حجّت خود بر روى زمين و جانشين در شهرها آفريد و او را براى بهشت نيافريده بود ، و اين عمل آدم در بهشت واقع شد نه در روى زمين ، و عصمت در زمين لازم است تا اندازه‌ها و ميزانهاى امر خدا ( يا تقديرات امر خدا ) به اتمام برسد ، و آنگاه كه به زمين آورده شد و حجّت و خليفه گرديد

390