استدلال مىتوان كرد ، به گونه اى كه انسان طالب ( حقيقت ) نيازى به ديدن با چشم يا شنيدن با گوش و لمس با دست و احاطه كردن با جان و دل نخواهد داشت .
و اگر صفات و اسماءش نشانگر او نبود ، و علم مخلوق معناى او را درك نمىكرد ، مخلوق ، أسماء و صفات او را مىپرستيد ، نه معناى او را ، و اگر غير از آن بود ، معبود يكتا غير از « الله » بود ، زيرا اسماء و صفات غير از او هستند ، آيا فهميدى ؟ گفت : بله ، بيشتر توضيح بدهيد .
حضرت فرمودند : مبادا سخنان جاهلان گمراه و كوردل را بر زبان آرى ، همان كسانى كه گمان دارند كه خداوند براى ثواب و عقاب ، در آخرت حضور دارد ولى در دنيا براى اطاعت و اميدوارى بندگان ، حضور ندارد ، و حال آنكه اگر قرار بود حضور خداوند براى او مايهء نقص و شكستگى باشد ، در آخرت هم حضور نمىداشت ، ولى اين افرادى كه چنين پندارى دارند ، به سرگردانى دچار گشته‌اند و ندانسته ، نسبت به حقّ كور و كر گشته‌اند و اين آيهء شريفه ، به اين مطلب اشاره دارد :

353