خداوند ، عالم ناميده مىشود ، زيرا نسبت به هيچ چيز جاهل نيست . همان طور كه مىبينى خالق و مخلوق هر دو عالم ناميده مىشوند ولى معنى و مصداق آن دو با هم فرق دارد .
و نيز پروردگار ما ، شنوا است ولى نه با عضوى از بدنش كه با آن بتواند بشنود ولى نتواند ببيند ( مثل گوش در ما ) كما اينكه ما با آن عضوى كه مىشنويم نمىتوانيم ببينيم ولى خداوند عزّ و جلّ فرموده است كه هيچ صدايى بر او پوشيده نيست و مثل ما نيست . حال اسم شنوا بر ما و خدا اطلاق مىشود ولى معنى و مصداق آن با هم فرق دارد .
و همچنين است بصير ( بينا ) ولى نه با عضو ، بر عكس ما كه با چشم مىبينيم و استفاده ديگرى از آن نمىتوانيم ببريم ، ولى خداوند ، بينا است و بهيچ شىء ديدنى ، جهل ندارد ، در اينجا نيز در اسم مشترك هستيم ولى مفهوم و مصداق آن با هم فرق دارد .
او قائم است امّا نه به معنى ايستادن روى پا با زحمت و سختى و خستگى

297