زبان عادى خود به يك ديگر نامهايى از اين قبيل مىدهند : كلب ( سگ ) ، حمار ( خر ) ، ثور ( گاو ) ، سكَّرة ( شكر ) ، علقمة ( تلخ ) ، اسد ( شير ) و تمام اين اسامى بر خلاف معانى آنهاست ، زيرا اين نامها بر آن معانى كه در مقابل آن وضع شده‌اند ، نيستند ، زيرا انسان ، شير و يا سگ نيست . در اين مطلب خوب دقّت كن و بفهم . خداوند تو را مورد لطف و رحمت خود قرار دهاد .
ما خدا را عالم مىناميم اما عالم بودن او به اين صورت نيست كه او را علمى كه نبوده اكنون بدستش آورده ، چيزى را بداند و به كمك آن علم ، آنچه را بعدا بدان برخورد مىكند حفظ نمايد ، و در خلقت مخلوقاتش فكر و انديشه كند ، چطور چنين چيزى ممكن است و حال آنكه گذشتگانى را كه خود نابود ساخته ، همه براى او حاضرند و در محضرش هستند ، ( به هر حال او نيازى به چنان علمى ندارد ) كه اگر آن علم نباشد ، جاهل و ضعيف بماند . بر عكس مردم عالم كه به خاطر علومى كه نداشته‌اند و سپس بدست آورده‌اند عالم ناميده شده‌اند ، چه آنكه اينان قبل از اين علم جديد ، جاهل بوده‌اند و چه بسا اين علمى كه بدست آورده‌اند نيز از دستشان برود و به سوى جهل سير كنند .

296