لحظه اى از من غفلت نكرده است ، و آنگاه كه ضعف و عجز مرا در مقابل مصائب و مشكلات ديدى ، با قدرت و نيروى خودت ، و نه با قدرت و نيروى من ، او را كنار زدى و مرا از شرّ او ايمن نمودى و او را ، با نااميدى از رسيدن به آرزوهاى دنيوى و دور از آنچه در آخرت به آن اميد بسته بود ، در همان چاهى انداختى كه براى من حفر كرده بود ، خداوندا ! به خاطر اين كار تو را سپاس مىگويم آن مقدار كه استحقاق دارى ، خداوند ! او را به عزّت و قدرت خود بگير و با قدرت خود شمشيرش را نسبت به من كند كن و از كار بينداز ، و او را سرگرم كارهاى خودش كن و در مقابل دشمنش عاجز گردان ، و هم اكنون مرا بر او يارى فرما و براى من از او انتقام بگير تا خشم درونم فرو نشيند و از كينهء من نسبت به او جلوگيرى كند [ يا حقّى را كه بر او دارم بدست آورم ] . خدايا ، دعايم را قرين اجابت فرما و كارى كن كه شكايت من تغيير كند و ديگر شكايتى نداشته باشم ، و آنچه را كه به ظالمين وعده فرموده اى به او نشان ده ، و آنچه را كه در مورد اجابت دعاى مضطرّين وعده دادى به من نشان بده ، تو

156