داراى فضل و بخششى بزرگ و نعمتهاى با ارزش هستى ) .
راوى گويد : سپس حاضرين متفرّق شدند و رفتند . و تا زمان مرگ موسى بن - مهدىّ گرد هم جمع نشدند ، بعد از مرگ موسى بن مهدىّ ، براى خواندن نامه اى كه حاوى خبر مرگ وى بود ، همگى نزد موسى بن جعفر عليهما السّلام جمع شدند ، و يكى از حاضرين در اين باره ، اشعار مذكور در متن را سرود كه ترجمهء آن اينست :
1 - چه بسا دعايى كه شبانه به آسمان مىرود و هيچ كس هم نمىتواند جلويش را بگيرد .
2 - به جايى مىرود كه هيچ كاروانى در آن محدوده حركت نكرده است و آن محلّ پر از موانع است .
3 - اين دعا ، از پس پردهء شب ( و پنهانى ) موقعى كه بعضى خواب و بعضى بيدارند ، حركت مىكند .
4 - و قبل از آنكه اين دعاها به آسمان برسد و كسى درهاى آسمان را بكوبد ، آن درها باز مىشوند .
5 - چون اين قافله به آنجا رسد ، خداوند پيش قراولانش را باز نمىگرداند ، و

157