« باب شصت و سوم » « در ذكر خبرى كه نسبت بوفات آن جناب از هرثمة بن اعين روايت شده و اينكه زهر در انگور و انار باهم ريخته شد و بآن حضرت چشانيدند » از محمد بن خلف طاهرى مروى است كه گفت حديث كرد مرا هرثمة بن اعين و گفت شبى نزد مأمون بودم تا اينكه چهار ساعت از شب گذشت مأمون مرا اذن مراجعت داد و بمنزل خود مراجعت كردم چون شب از نيمه گذشت گويندهء در را كوبيد يكى از غلامانم او را جواب داد بغلام گفت بهرثمه بگو سيد خود را اجابت كن با شتاب برخاسته و جامه هايم را پوشيدم و نزد سيد خود حضرت رضا ( ع ) شتافتم غلام آن حضرت از پيش روى من داخل شد و من از عقب سر او وارد شدم ديدم مولايم در صحن خانه نشسته است فرمود اى هرثمه عرض كردم لبيك اى مولاى من فرمود بنشين من نشستم فرمود سخنان مرا استماع كن و نگاهدار اين زمان رحلت من است بسوى خداى تعالى و زمان ملحق شدن من است بجد و پدران خود عليهم السلام و اجل مكتوب رسيده است و اين طاغى عزم كرده كه در انگور و انار زهر ريخته بمن بچشاند اما رشته اى را بزهر آلوده كند و با سوزن در ميان دانه انگور كشد تا اينكه زهر را جذب كند و در مورد انار زهر را در كف دست يكى از غلامان خود ريزد و آن غلام انار را با دست خود دانه كند تا اينكه دانه هايش بزهر آميخته شود و در روز آينده مرا ميطلبد و انار و انگور را نزد من مىآورد و از من خواهش خوردن آنها ميكند پس حكم نافذ مىشود و قضا كار خود را مىبيند و چون من وفات كردم مأمون گويد من او را بدست خود غسل ميدهم و چون اين سخن گفت باو بگو خود را از او دور گردان كه فرموده است متعرض غسل و تكفين و دفن من نشوى و اگر متعرض شوى عذابى كه مقرر است بعد از اين ترا فرا گيرد هم اكنون ترا فرو خواهد گرفت و از آنچه حذر ميكنى امروز بر تو مستولى مىشود و چون اين سخنان گفتى مأمون نهى ترا قبول ميكند هرثمه گويد بآن جناب عرض كردم اى سيد من چنين كنم فرمود چون مأمون دست از غسل دادن من بردارد در غرفه اى كه مشرف بر موضع غسل من باشد بنشيند و بغسل دادن من نظر كند پس اى هرثمه تو متعرض غسل من نشو تا اينكه خيمهء سفيدى در يك طرف خانه زده شود چون آن خيمه را به بينى مرا در جامه هاى خودم كه در برم است مىپيچى و در پشت خيمه ميگذارى و تو با كسانى كه در نزدت

493