* ( إِنْ يَسْرِقْ فَقَدْ سَرَقَ أَخٌ لَه مِنْ قَبْلُ ) * اگر اين دزدى كرده است وى را پيش از اين برادرى بود كه او نيز دزدى كرده بود يوسف بايشان فرمود كه جزاء كسى كه مال دزديده در راحلهء او پيدا شده چيست گفتند كه دزد جزاى او است چه طريقهء آنها بر اين جريان يافته بود كه دزد بندهء صاحب مال بود پس شروع كردند بگردش كردن و اسبابهاى ساير برادران را قبل از آن برادر رسيدگى كرده پس صاع پادشاه را از ميان اسباب او بيرون آوردند و از اين جهت برادران بگفتند * ( إِنْ يَسْرِقْ فَقَدْ سَرَقَ أَخٌ لَه مِنْ قَبْلُ ) * اگر اين برادر ما دزدى كرده است وى را پيش از اين برادرى بود دزدى كرده بود و مقصود آنها كمربند بود و يوسف در آن حال واقعه را در قلب خود پنهان داشته و از براى ايشان اظهار نكرد . از ابراهيم بن محمد همدانى مروى است كه گفت بحضرت رضا ( ع ) عرض كردم بچه سبب خداوند عالم فرعون را غرق كرد و حال آنكه باو ايمان آورد و بوحدانيت او اقرار كرد فرمود از اين جهت كه در وقت ديدن عذاب ايمان آورد و ايمان در نزد رويت عذاب مقبول نيست و در سلف و خلف حكم خداوند چنين جريان يافته بود چه خود فرموده است * ( فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا قالُوا آمَنَّا بِالله وَحْدَه وَكَفَرْنا بِما كُنَّا بِه مُشْرِكِينَ فَلَمْ يَكُ يَنْفَعُهُمْ إِيمانُهُمْ ) * و نيز فرموده است * ( يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آياتِ رَبِّكَ لا يَنْفَعُ نَفْساً إِيمانُها لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمانِها خَيْراً ) * و فرعون چنين بود چه او در هنگامى كه بغرق شدن مبتلا شد گفت امنت * ( أَنَّه لا إِله إِلَّا الَّذِي آمَنَتْ بِه بَنُوا إِسْرائِيلَ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ ) * ) * ايمان آوردم باينكه معبودى نيست بجز كسى كه بنى اسرائيل باو ايمان آوردند منم از جملهء مسلمانان پس باو گفتند * ( آلآنَ وَقَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَكُنْتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ فَالْيَوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آيَةً ) * الان ايمان آوردى و حال آنكه پيش از اين معصيت كردى و از مفسدان بودى پس امروز بدن ترا در مكان بلندى اندازيم تا از براى پسينيان علامت باشد كه نافرمانى چنين بكنند و فرعون از فرق تا قدمش غرق آهن بود چه او لباس آهنين پوشيده بود پس چون غرق شد حقتعالى بدن او را بر زمين بلندى افكند تا از براى كسانى كه بعد از او آيند علامتى باشد كه او را به بينند با اينكه بآهن خود را سنگين نموده بر روى بلندى افتاده است و لازمهء سنگين آنست كه بر آب فرو رود و ديگر بالا نيايد پس اين آيت و علامتى است بر اينكه هر كس معصيت كند باين گونه بليات افتد و نيز حقتعالى بعلت ديگر فرعون را غرق كرد و اين علت آنست كه فرعون چون در معرض غرق شدن بر آمد بموسى استغاثه كرد و بخدا استغاثه نكرد پس خدا بموسى وحى فرستاد كه اى موسى بفرياد فرعون نرسيدى چون او را تو نيافريده بودى و اگر بمن استغاثه كرده بود بفرياد او رسيده بودم .

311