شده بود * ( بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ) * اين نوشته ايست از خداوند عزيز عليم از براى محمد ( ص ) نور و سفير و رسول او و ترجمان او و دليل او روح الامين از نزد رب العالمين از براى او فرود آورده تعظيم كن اى محمد ( ص ) اسماء مرا و شكر كن نعمتهاى ظاهرهء مرا و انكار مكن نعمتهاى باطنهء مرا منم خدائى كه نيست خداوندى غير از من منم هلاككنندهء جبركنندگان و خواركنندهء ظالمان و حكمكنندهء جزا و پاداش منم خدائى كه نيست ، خدائى غير از من پس كسى كه اميدوار باشد غير از فضل مرا يا اينكه بترسد غير از عذاب مرا عذاب خواهم كرد او را عذاب سختى كه عذاب نميكنم بآن كسى از اهل عالم را پس مرا عبادت كن و بر من توكل كن من مبعوث نكردم پيغمبرى را كه تمام كنم روزهاى عمر او را و بهم شكنم مدت حيوة او را مگر آنكه از براى او وصى قرار دادم و من مزيت و فضيلت دادم ترا بر جميع پيغمبران و فضيلت دادم وصى ترا بر تمام اوصياء و گرامى داشتم ترا بدو شبل و دو سبط تو بعد از وصى تو كه حسن و حسين باشند .
پس حسن را بعد از انقضاء مدت عمر پدر بزرگوارش معدن علم خود قرار دادم و حسين را خازن وحى قرار دادم و گرامى داشتم او را بشهادت و سعادت را باو ختم نمودم پس او افضل از تمام كسانيست كه شهادت يافتند و درجهء او بلندتر است از تمام شهداء نزد من و كلمهء تامهء خود را با او قرار دادم و حجة بالغه را بسبب عترت او نزد او قرار دادم كه بسبب عترت او ثواب ميبخشم و عقاب ميكنم اول ايشان على سيد عابدان و زينت اولياء گذشتگان من است و فرزند او شبيه جد پسنديدهء خود محمد الباقر است چه او گشايندهء علم و معدن حكم من است و بزودى هلاك شوند كسانى كه شك آورند در حق جعفر كه بعد از او است و كسى كه بر او رد كند مثل كسى است كه رد كند قول حق و راست مر او هر آينه نيكو گردانم مقام جعفر را و او را خشنود گردانم در ميان شيعيان و ياران و دوستان او يعنى آنها را بوى ميبخشم و برگزيدم موسى ( ع ) را بعد از او چه بعد از اختيار موسى ( ع ) فتنهء تاريك ظلمانى بوقوع آورم و اختيار موسى از براى آنست كه رشتهء واجب من منقطع نشود و حجت من مخفى نماند و دوستان من شقى نشوند و هر كس يكى از آنها را انكار كند نعمت مرا انكار نموده و هر كس تغيير دهد ، يك آيه از كتاب مرا بر من افترا بسته و هلاك و عذاب مهيا است از براى كسانى كه افترا بندند و انكار كنند وقت منقضى شدن مدت عمر موسى بندهء من و دوست من و برگزيدهء من و تكذيبكننده هشتم تكذيبكنندهء تمام اولياء من است و على ولى من است و ناصر من است و كسى است كه اثقال نبوت را بر دوش او گذارم و يارى كنم او را بقوت و قدرت و او را پليد زشت خبيث متكبرى شهيد كند و دفن شود بشهرى كه عبد صالح يعنى ذو القرنين آن را بنا كرده پهلوى بدترين خلق من و صدق گفتار از من است روشن ميگردانم دو چشم او را بوجود محمد فرزند او و خليفهء او بعد از او پس او است كه وارث علم من و معدن حكم من و موضع امور پنهانى من و حجت من بر خلق من ايمان نياورد باو بندهء مگر آنكه بهشت را جايگاه او قرار دهم و شفاعت او را در حق هفتاد نفر كه تمام آنها مستوجب آتش باشند قبول كنم و عاقبت امر او را ختم كنم بسعادت بواسطهء فرزند دلبند او على ( ع ) چه او ولى

30