مسلمين و مؤمنين بر او باد و حضرت موسى بن جعفر ( ع ) و شهود مهر كردند و عبد الله بن محمد الجعفرى گويد كه : عباس بن موسى ( ع ) بابن عمران قاضى طلحى گفت كه آخر اين نوشته كزو جوهرى از براى ما مرسوم است ميخواهد از ما منع كند و پدر ما وانگذارده است چيزى را مگر آنكه از براى او يعنى على ( ع ) قرار داده است پس برجست بر او ابراهيم بن محمد الجعفرى و اين مطلب را باو شنوانيد و پس ازو برجست اسحق بن جعفر و او نيز چنين كرد پس از آن عباس بقاضى گفت خدا امور تو را اصلاح بياورد مهر را بشكن و آخر نوشته را بخوان قاضى گفت نميشكنم چيزى را كه بلعنت پدرت گرفتار شوم عباس گفت من ميشكنم قاضى گفت اين امر ترا سزد عباس مهر را شكست ناگاه در نوشته معلوم شد بيرون بودن ايشان از وصيت و تثبيت على ( ع ) بتنهائى و ادخال آن جناب ايشان را در ولايت على ( ع ) چه ميل داشته باشند و يا ناخوش دارند و مثل ايتام شوند در كنار او و بيرون كرده بود ايشان را از حد صدقه و ذكر آن پس از آن على بن موسى ( ع ) رو كرد بعباس و فرمود اى برادر من ميدانم كه شما را وانداشته است بر اين اعمال مگر غرامات و قروضى كه بر ذمهء شما است پس اى سعد برو و معين كن چه قدر بر ذمهء ايشان است و آنها را اداء كن و قبضى بگير كه در آن حقوق ايشان ذكر شده باشد و برائت ذمه از براى ايشان حاصل كن بخدا قسم من مادامى كه صبح و شام ميكنم بر روى زمين مواساة و نيكى شما را ترك نميكنم و شما هر چه خواهيد بگوئيد پس از آن عباس گفت كه تو عطا نميكنى بما مگر زيادتى اموال ما را و ما را نزد تو بيش از اين بهرهء نيست حضرت فرمود بگوئيد هر چه خواهيد خواسته خواستهء شما است پروردگار اصلاح كن ايشان را و اصلاح كن بواسطهء ايشان و دو رو پست مرتبه گردان از ما و ايشان شيطان را و يارى و كن ايشان را بر طاعت خود و خداوند وكيل و شنوا است آنچه را ما ميگوئيم عباس گفت شناسا كن مرا بزبان خود و از براى دستماليدنيهاى تو نزد من كل بهم نميرسد كنايه از آنكه تملق ترا نميگويم پس از آن مردم متفرق شدند . و از عبد الرحمن بن حجاج مرويست كه گفت موسى بن جعفر ( ع ) وصيت أمير المؤمنين ( ع ) را نزد من فرستاد و صدقهء تبرع پدر بزرگوارش كه با تبرع ابى اسماعيل يك طرز بود نيز نزد من فرستاد و ذكر كرد صدقه و تبرع پدر بزرگوارش جعفر بن محمد ( ع ) و تبرع خودش را باين نوع :
* ( بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ) * - اينست آنچه صدقه و تبرع داده است بآن موسى بن جعفر ( ع ) صدقه و تبرع داد زمين خود را كه در فلان مكان است و حدود زمين فلان و فلان موضع است است تمام زمين را و نخل آن را و سفيدى و سادهء آن را و اصل زمين و مجموع آن را و آب آن را و مواضع مرتفع و برآمدهء آن را و حقوق آن را و شرب آب آن را و هر حقى كه از براى آن است در بلندى آن و يا جاى بالا رفتن آن و يا درخت خشكيدهء آن و يا محل ريختن آب آن و يا فضاء آن و يا محل روانشدن آب آن و يا معمور آن و يا مخروبه و معيوب آن صدقه و تبرع داد جميع حقى كه باين زمين دارد و بفرزندهائى كه از صلب خود دارد از مردان و زنان يعنى غير از نه دخترى و نه پسرى كه تقسيم كند متولى زمين بآنها آنچه را كه حقتعالى از غلهء آن عطا فرمايد

26