چنين كند و اگر ناخوش دارد ايشان را و دوست دارد كه بيرون كند آنها را چنان كند و ايشان را با او كارى نباشد و بسوى او وصيت كردم صدقات و اموال و اطفال خود را كه واگذاشته‌ام و اولادم و اينها را بسوى ابراهيم و عباس و اسماعيل و احمد و ام احمد نيز واگذاشتم و ليكن امر زنان خود را به على ( ع ) وصيت كردم بايشان و نيز ثلث صدقه پدرم و اهل بيتم را بوى وصيت كردم هر مكان كه خواهد ببرد و هر كدام را كه خواهد صاحب مال قرار دهد در مال خودش و اگر دوست دارد اجازه كند آنچه را من ذكر كردم نسبت بعيال خودم چنين كند و اگر ناخوش دارد اين را و نخواهد اين قسم نكند و اگر ميل دارد كه بفروشد يا ببخشد يا عطا كند يا تصدق كند بر غير آن همچنين كه من استثنا كرده و قرار داده‌ام چنان كند و او من است در وصيت من در مال من و در عيال من و فرزندان من و اگر بخواهند اقرار كنند برادران او كه اسم آنها مذكور شد در صدر نوشته باقرار درآورد ايشان را و اگر ناخوش دارد اخراج كند ايشان را و بر آنها است كه رد نكنند بر او و اگر بخواهد يكى از ايشان كه خواهر خود را بتزويج كسى آورد نكند اين عمل را مگر باذن او و امر او و هر صاحب تسلطى كه او را باز دارد از چيزى و يا حايل شود ميان او و ميان آنچه را كه نوشته ذكر كرده‌ام پس او بيزار و برى شده از خداوند عالم و از پيغمبر او خدا و پيغمبرش ازو بيزار خواهند بود و لعنت خدا و لعنت لعنتكنندگان و لعنت ملائكهء مقربين و پيغمبران از مرسل و غير مرسل جميعا و لعنت تمام مؤمنين بر او باد و نيست از براى هر يك از صاحبان سلطنت و تسلط كه باز دارند او را از چيزى كه نزد او است از من از فضيلتى كه دارم و نه از براى هيچ يك از اولاد من كه چنين كارى كنند و مال من نزد او است و هر مقدار كه او گويد مصدق و راستگو خواهد بود چه كم بگويد و چه زياد او صادقست در گفتگوى خود و مقصود از داخل كردن كسانى را از اولاد خود كه دخيل در امر او كردم اشتهار اسماء ايشان بود و الا اختيار با اوست و اولاد كوچكهاى خود و مادرهاى اولاد من و هر كس از ايشان كه در منزل او اقامت كند و يا در ميان حجاب و دربانهاى او اقامت كند او را ميرسد كه هر نوع كه خواهد نسبت بآنها مرعى دارد در زندگى من و هر كس از آنها كه شوهرى از براى خود اختيار كرد رجوع نكند در عيال من مگر آنكه على ( ع ) تجويز كند و همچنين دختران من و بشوهر ندهد دختران و زنان مرا احدى از خواهرهاى مادرى ايشان و نيست تسلطى مر ايشان را و عملى مگر باذن و رأى و مشورت او پس اگر بدون اذن او چنين كنند مخالفت كرده‌اند خدا و رسول خدا را و كج روى پروردگار نموده‌ايد در مملكت او و فرزند من على ( ع ) شناساتر است بمحل تزويج كردن خويشان خود اگر خواهد تزويج كند و اگر نخواهد نكند و من وصيت كردم بخويشان خود و عيال خود باين طور كه ذكر كردم در اين نوشته و گواه ميگيرم خدا را بر آنها و مأذون نيست احدى كه منع كند وصيت مرا و نشر ندهد و اين وصيت بهمين نوع است كه ذكر كردم و واضح نمودم پس هر كس بدى كند ضرر او است و هر كس احسان كند نفعش بخودش عايد مىشود و بر پروردگار ظلم روا نيست و كسى را نميرسد از صاحب تسلط و غير آن كه نقض كند نوشته مرا اين نوشته را كه آخر آن را مهر كرده‌ام پس كسى كه چنين كند لعنت خدا و غضب خدا و ملائكه و جميع

25