از ريان بن صلت مروى است كه گفت روزى در خراسان از حضرت رضا ( ع ) سؤال كردم و عرض كردم يا سيدى هشام بن ابراهيم عباسى از تو روايت كرده است كه تو مرخص فرمودهء در گوش دادن بغنا حضرت فرمود اين زنديق دروغ گفته زيرا كه از من اين مسأله را سؤال كرد گفتم مردى از حضرت باقر ( ع ) اين مسأله را سؤال كرد آن جناب فرمود كه چون حقتعالى در روز قيامت ميان حق و باطل جدا كند غنا در كدام طرف باشد عرض كرد در طرف باطل باشد فرمود حكمش را خودت كردى . از ريان بن صلت مروى است كه گفت از حضرت رضا ( ع ) شنيدم كه فرمود هيچ پيغمبرى مبعوث نشده است مگر بحرام بودن شراب و اقرار كردن باينكه خدا آنچه خواهد ميكند و بودن از جملهء ميراث او كند دريان گويد كه از آن جناب شنيدم كه فرمود داخل نشويد شب در خانهء تاريك مگر با چراغ . از ياسر مروى است كه گفت بعضى از امرا از حضرت رضا ( ع ) از خوردن گل سؤال كردند و بآن جناب عرض كردند كه بعضى از كنيزكان ما گل ميخورند آثار غضب از آن جناب ظاهر شد و فرمود گل خوردن حرام است مثل مردار و خون و گوشت خوك پس آن كنيزكان را از اين عمل نهى كنيد . راوى از ياسر روايت كرده كه گفت حضرت رضا ( ع ) در روز جمعه از مسجد جامع مراجعت كرد در حالتى كه عرق بر جبين مبينش نشسته و غبار او را فرو گرفته بود و دست خود را بلند كرد و گفت اللهم ان كان فرجى مما انا فيه بالموت فعجله لى الساعه ) * پروردگارا در اين هائله كه واقع شده‌ام گشايش آن بمرگ خواهد شد پس تعجيل فرما در مرگ من در اين ساعت پس از آن آن جناب مهموم و محزون بود تا وفات كرد . ياسر گويد كه از نيشابور بمأمون نوشتند كه مردى از مجوس هنگام مردنش وصيت كرده است كه مال بسيارى را از او ميان فقرا و مساكين قسمت كنند و قاضى نيشابور آن مال را بفقراء مسلمانان داده مأمون بحضرت رضا ( ع ) عرض كرد يا سيدى چه ميفرمائى در اين پراكنده كردن مال ميان فقراء مسلمانان حضرت فرمود مجوس نبايد تصدق بدهد بر فقراء مسلمانان بقاضى بنويس بمقدار اين مال از حق صدقات فقراء مسلمانان اخراج كرده بفقراء مجوس دهد . على بن ابراهيم بن هاشم گويد كه ياسر و غير او از حضرت رضا ( ع ) احاديث بسيار از براى من حديث كرده‌اند و ليكن آن احاديث را متذكر نيستم و از نظرم رفته است زيرا كه مدت زمانى است كه من آن احاديث را شنيده‌ام . از حضرت رضا ( ع ) مروى است كه فرمود كه چون غره ماه ذى الحجهء داخل شود و ما در مدينه باشيم نميرسد ما را كه محرم شويم .
مگر بحج كه مقصود حج قران يا افراد است زيرا كه چون وقت تنگ است و ميقاتى كه رسول خدا از براى ما قرار داده است شجره است و بمكه دور است

254