پس ما بايد حج قران يا افراد گذاريم و اگر بخواهيم اول عمره گزاريم و بعد از آن حج تمتع حج ما فوت خواهد شد اما شما كه از عراق مىآئيد هر گاه غره ذيحجه داخل شود بايد اول عمره گذاريد زيرا كه مواقيتى كه رسول خدا از براى شما قرار داده است مثل ذات عرق و غير آن پيش روى شما است و قريب است بمكه .
پس وقت شما وسعت دارد از اين جهت بايد اول عمره گزاريد بعد از آن حج تمتع كنيد فضل عرض كرد كه در آن حال ( يعنى هنگامى كه غره ذى الحجة داخل شود و من در مدينه باشم ) مرا ميرسد حج تمتع گزارم و حال آنكه طواف خانه كرده باشم حضرت فرمود بلى .
محمد بن جعفر اين مسأله را نزد سفيان بن عينيه و اصحاب او مذكور داشت و گفت كه فلان اين مسأله را چنان و چنين فرموده پس از آن تشنيع و بدگوئى نمود . « مصنف گويد » كه سفيان بن عينيه حضرت صادق ( ع ) را ملاقات كرده و از آن جناب روايت نموده و تا زمان حضرت رضا ( ع ) باقى ماند . از احمد بن محمد بن ابى نصر بزنطى مروى است كه گفت بحضرت رضا ( ع ) عرض كردم كه چون در سالى خواهى حج كنى چه ميكنى .
حضرت فرمود در ماه رجب عمره ميگذارم و حج تمتع ميگذارم يعنى بعد از عمره گزاردن در مكه صبر ميكنم تا وقت حج شود و در ماه ذيحجه حج ميگذارم و چون تو هم عمره گذاردى چنين كن . سعد بن سعيد از حضرت رضا ( ع ) روايت كرده است كه من بآن جناب در طواف بودم چون بمقابل ركن يمانى رسيديم .
آن جناب ايستاد و دست مبارك را بآسمان بلند كرد و عرض كرد يا الله يا ولى العافيه و خالق العافية و رازق العافيه و المنعم بالعافيه و المنان بالعافيه و المتفضل بالعافية على و على جميع خلقك رحمان الدنيا و الآخرة و رحمها صل على محمد و آل محمد و ارزقنا العافية و تمام العافيه و شكر العافية في الدنيا و الآخرة يا ارحم الراحمين ) * از مقاتل بن مقاتل مروى است كه گفت حضرت رضا ( ع ) را ديدم در روز جمعه در كنار راه در وقت زوال حجامت ميكرد و حال اينكه آن حضرت محرم بود . « مصنف گويد » كه در اين حديث چند فايده است .
فائده اولى اذن دادن در حجامت كردن در روز جمعه است در مقام ضرورت و بايد دانست كه آنچه وارد شده است در مكروه بودن حجامت كردن در روز جمعه در حالت اختيار است نه اضطراب .
فائده دوم اذن دادن در حجامت كردن در وقت زوال است .
فائده سوم آنست كه جايز است از براى محرم اينكه حجامت كند هر گاه مضطر باشد

255