چون غضب ميكرد اعراض ميفرمود و روى مبارك بر ميگردانيد و چون مسرور و شادمان ميشد چشم مبارك را بهم ميگذاشت و نميگشود بيشتر خندهء او تبسم بود و چون تبسم نمودى دندان مباركش مثل تگرگ سفيد و نيكو بودى .
حضرت مجتبى حسن بن على ( ع ) ميفرمايد كه من اين شمائل و اوصاف محمدى را مدتى از حضرت حسين ( ع ) پنهان ميداشتم و زمانى را خواستم از براى او تعريف كنم چون ملاحظه كردم او سبقت گرفته بود بر من در دانستن اين اوصاف و آنچه من خواستم از او پرسش كنم او از من پرسيد و من از او يافتم كه از پدر بزرگوارش سؤال كرده بود از محل و رود و خروج مجلس و شكل آن بزرگوار را و چيزى از آن وانگذاشته بود و همه را دانسته بود .
حضرت حسين ( ع ) گفت كه از پدر بزرگوارم پرسيدم كه رسول خدا ( ص ) در خانهء خويشتن چگونه زيست ميكرد و چگونه وارد ميشد فرمود كه در ورود آن جناب بخانهء خويش از كسى اذن حاصل نمينمود و ليكن در خانهء غير خود اذن ميگرفت .
پس چون آن بزرگوار در خانهء خويش زيست مينمود زمان توقف خويش را در خانه سه بهره ميساخت بهرهء را بطاعت ميگذاشت و بهرهء را باشتغال امور معيشت با اهل خود مىپرداخت و بهره اى را از براى خود ميداشت .
پس آن بهرهء خود را دو بهره مينمود ميان خود و ميان مردم و آن بهره امت را بكار ايشان مىپرداخت و خواص امت نزد او تردد مينمودند و هر گونه مطالب لايقه نسبت بهر كسى از آن جناب بايشان ميرسانيدند و آن جناب از آن بهره هيچ زمان از ايشان منع نفرمودى و طريقهء بهيهء آن حضرت در اين بهره امت اين بود كه اهل فضل و كمال بر غير آنها باذن آن جناب ترجيح يافتندى و بمقدار فضيلت هر يك در دين از اين بهره قسمتى بردندى چه بعضى ايشان را يك حاجت و برخى را دو حاجت و پارهء را حاجتهاى زياد بودى آن بزرگوار مشغول بعمل ايشان ميشدى و باسرار شريعت و معرفت خداوند آموزگارى نمودى و اصلاح امورات ايشان فرمودى و امت را مقرر داشتى كه از ايشان هر گونه مسائل مىپرسيدند و ايشان را ميفرمودى كه هر گونه مصلحت است و سزاوار آنها است بايشان اخبار كنيد و ميفرمود آن كس را كه حاضر است غايب را آگاهى دهد و هر كس دستش بمن نرسد سخن او بنزديك من شرح دهيد .
همانا هر كه برساند حاجت كسى را كه خود نتواند بپادشاه خداوند هر دو قدم او را در قيامت ثابت دارد و در نزد او بجز اين گونه سخنان كه آموزگارى اسرار معرفت الهى و با مسائل دين و اصلاح امور مؤمنين بلكه كافه خلق در نزد جنابش ذكر نشدى و احدى از آحاد مردم را بشدت و سختى نديدى مگر آنكه رفع فرمودى مردم بر حضرتش داخل ميشدند در حالتى كه صاحبان مطالب بودند چون مراجعت مينمودند همه شيرينى انجاح مطلب خود

239