از ابراهيم بن ابى محمود از حضرت رضا ( ع ) بتوسط آباء امجاد خود از حضرت امير المؤمنين ( ع ) مروى است كه آن جناب فرمود رسول خدا ( ص ) فرمود يا على توئى مظلوم بعد از من .
پس واى بر كسى كه ستم كند ترا و عداوت كند مر ترا و خوشا بحال كسى كه متابعت كند ترا و ديگرى را بر تو اختيار نكند و بر نگزيند يا على توئى كه بعد از من با تو مقاتله و مجاهده كنند .
پس واى بر كسى كه مقاتله و منازعه كند با تو و خوش بحال كسى كه در ركاب ظفر انتساب تو با اعداء تو مقاتله كند .
يا على توئى كه سخن گوئى بسخن من و تكلم كنى بزبان من بعد از من پس واى بر كسى كه بر تو رد كند و خوشا بحال كسى كه سخن ترا قبول كند يا على توئى آقاى اين امت بعد از من و توئى امام اين امت و توئى خليفهء من بر اين امت هر كس از تو مفارقت كند از من كناره جويد در روز قيامت و هر كس با تو باشد با من است در روز قيامت .
يا على توئى اول كسى كه بمن ايمان آورد و تصديق نمود مرا و توئى اول كسى كه يارى كرد مرا بر امر من و منازعه كرد با دشمنان من و توئى اول كسى كه با من نماز كرد و مردم در آن هنگام در غفلت جهالت بودند .
يا على توئى اول كسى كه سر از قبر بر آورد با من و توئى اول كسى كه مبعوث شود با من در روز قيامت و توئى اول كسى كه از صراط بگذرد با من و پروردگار بعزت خود قسم ياد كرده كه احدى از آستانهء صراط نگذرد مگر آنكه بسبب دوستى تو و دوستى ائمه و اولاد تو برائت از آتش جهنم حاصل كرده باشد و توئى اول كسى كه وارد شود بر حوض من و سيراب گردانى دوستداران خود را و منع كنى از آب دشمنان خود را و آب ندهى آنها را و توئى مصاحب من چون در مقام بلند و پسنديده بايستم تو شفاعت كنى دوستداران ما را و شفاعت تو در حق ايشان قبول شود و توئى اول كسى كه داخل بهشت شود و در دست تو لواء من باشد و آن لواء حمد است و هفتاد شقه دارد و هر شقه از آن وسيعتر است از آفتاب و ماه و توئى صاحب درخت طوبى در بهشت كه ريشهء آن در خانهء تست و شاخهاى آن در خانه هاى شيعيان و دوستان تست .
ابراهيم بن ابى محمود گويد كه بحضرت رضا ( ع ) عرض كردم يا ابن رسول الله نزد ما اخبارى از فضايل امير المؤمنين و فضل شما اهل بيت است و اين اخبار از روايت مخالفين شما است و ما امثال اين اخبار را از شما نشناختيم آيا باين اخبار متدين شويم و قبول كنيم آنها را .
فرمود اى پسر ابى محمود خبر داد مرا پدر بزرگوارم از پدر بزرگوارش از جد بزرگوارش كه رسول خدا ( ص ) فرمود هر كس گوش فرا دارد بسوى سخن گويندهء يعنى روايتى كه او ميكند قبول كند اطاعت او را كرده است .

228