ميان من و شما و او است آمرزنده كسى را كه از كفر و شرك رجوع كند و مهربان بر كسى كه در ايمان ثابت قدم باشد پس از آنكه اين آيه بر حضرت ختمى مرتبت نازل شد آن جناب فرستاد نزد مهاجر و انصار كه آيا تازهء رو داده است عرض كردند بلى يا رسول الله سوگند بخدا كه از برخى از ما كلام سختى صادر شد كه ما آن سخن را ناخوش داشتيم آن جناب اين آيهء شريفه را بر ايشان تلاوت فرمود پس گريه كردند و گريهء ايشان شدت كرد حقتعالى اين آيهء شريفه را نازل كرد * ( وَهُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِه وَيَعْفُوا عَنِ السَّيِّئاتِ وَيَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ ) * و خدا است آن كس كه بمحض تفضل قبول ميكند توبه را از بندگان خود يعنى هر گاه بندگان باو باز كردند و از گناهان نادم گردند و عزم خود را جزم كنند بر عدم عود بمعصيت توبه آنها پذيرفته شود و مىبخشد گناهان را يعنى بعد از توبه از جميع گناهان و جرمهاى ايشان در مىگذرد اگر چه گناه كبيره باشد و مىداند آنچه را ميكند از نيكى و بدى پس اين آيهء ششم بود .
و اما آيهء هفتم اينست * ( إِنَّ الله وَمَلائِكَتَه يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْه وَسَلِّمُوا تَسْلِيماً ) * بدرستى كه خدا و فرشتگان او درود ميفرستند به پيغمبر عاليمقدار اى آن كسانى كه بخدا و رسول او ايمان آورده‌ايد صلاة دهيد بر وى و سلام گوئيد سلام گفتنى يا تسليم نمائيد خود را و انقياد او را مرعى داريد و معاندين ميدانستند كه از چه جهت اين آيهء شريفه نازل شده و برسول خدا گفته شد كه ما ميدانيم چگونه بتو سلام دهيم اما كيفيت صلوات را بيان كن آن جناب فرمود بگوئيد الهم صل على محمد و آل محمد كما صليت و باركت على ابراهيم و آل ابراهيم انك حميد مجيد ) * پس اى مردم آيا در ميان شما در اين مطلب خلافى هست عرض كردند خلافى نيست مأمون عرض كرد اين مطلب اصلا خلافى در آن نيست و اجماع امت بر آن استقرار يافته است اما چيزى هست نزد خود ز آل كه واضحتر از اين باشد در قرآن حضرت فرمود بلى مرا خبر دهيد از قول خداى تعالى * ( يس وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ عَلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ ) * كه مقصود به يس كيست علماء عرض كردند كه مقصود به يس محمد است و احدى در آن شك و شبهه ندارد حضرت فرمود يس خداى عز و جل بمحمد و آل محمد از اين جهت فضيلتى عطا كرده است كه احدى بكنه وصف آن فضيلت نرسد مگر آنكه او را دانشورى و عقل بسيار باشد و نكته اين مطلب آنست كه حقتعالى بر احدى سلام نگفته است مگر بر انبياء ( ع ) كه در

177