مرا بقتل نرسانند پس خدا او را مستور ساخت چه او است پوشنده بندگان و مهربان بايشان پس از آن موسى ( ع ) عرض كرد اى پروردگار من بسبب آنچه انعام كردى بر من از كمال قوت كه اين مرد را بيك مشت زدن كشتم پس هرگز نخواهم بود معاون و هم پشت و مددكار بدكاران بلكه مجاهده كنم در راه تو باين قوت تا اينكه از من راضى شوى پس بامداد كرد موسى ( ع ) در آن شهر در حالتى كه ترسان و هراسان بود و انتظار ميبرد كه دم بدم كسى او را طلبد و قصاص جويد پس ناگاه آن كسى كه طلب يارى ميكرد از او ديروز يعنى آن سبطى كه بسبب او در روز گذشته قبطى را بقتل رسانيده بود باز طلب فريادرسى ميكرد از او و استغاثه مينمود بر دفع ظلم قبطى ديگر موسى از حادثهء روز گذشته دلتنگ و خائف بود روى بوى كرده و گفت كه تو گمراه و نااميدى از مطلوب خود و پيدا و هويدا است گمراهى تو و انحراف از صواب كه ديروز مخاصمه كردى با مردى باز امروز با اين مرد در مقام منازعه برآمدى تا من بسبب تو اذيت كرده شوم و موسى خواست كه بگيرد آن كس را كه دشمن مر موسى و بنى اسرائيل بود و شر او را از سبطى دفع كند پس آن هنگام كه خواست موسى بگيرد آن كس را كه دشمن موسى و بنى اسرائيل بود حال آنكه در واقع از پيروان موسى بود گفت اى موسى آيا ميخواهى مرا بكشى همچنان كه بكشتى ديروز آن مرد را نميخواهى از اين فعل مگر آنكه گردنكش باشى در زمين مصر و نميخواهى از اصلاحكنندگان در ميان مردمان باشى مأمون عرض كرد خداوند جزا و پاداش خير دهد ترا از پيغمبران او كه آنها را تنزيه نمودى از معصيت پس چيست معنى قول موسى از براى فرعون كه گفت * ( فَعَلْتُها إِذاً وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ ) * حضرت فرمود چون كه موسى ( ع ) نزد فرعون آمد فرعون باو گفت * ( وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنْتَ مِنَ الْكافِرِينَ ) * و كردى آن كردنى كه كردى يعنى قبطى را كه خباز من بود كشتى و تو از ناسپاسانى نعمت مرا كه قصد يكى از خوص من كردى پس تو كافرى نعمت مرا و يا از ناگرويدگانى بالهيت من موسى در جواب فرعون گفت * ( فَعَلْتُها إِذاً وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ ) * كردم آن كردنى را كه قتل قبطى بود آن هنگام و من گمراه بودم و نميدانستم راه را كه در شهرى از شهرهاى و واقع خواهم شد و اين عمل از من صادر مىشود * ( فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْماً وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ ) * پس بگريختم از شما آن هنگام كه ترسيدم مرا بكشيد و بمدين رفتم پس بخشيد مرا پروردگار من بوقت رجوع از مدين بوادى ايمن آنچه حكمت داعى آن بود از فهم تو رية و دانستن حلال و حرام و ساير حدود و احكام و مرا داخل ساخت در زمرهء پيغمبران خود كه

140