پس بدان چه خواسته امر و نهيشان كرده است و پيروى فرمانش را از آنها پذيرفته ، و بدان خشنود است ، و از نافرمانيش آنها را بازداشته و هر كسش نافرمانى كند نكوهش كرده و او را كيفر كند ، و خدا در امر و نهى مختار است هر چه را خواهد اختيار كند و بدان فرمان دهد ، و هر چه را بد دارد نهى كند و بدان كيفر دهد براى توانائى كه ببنده هايش براى پيروى از امر و اجتناب از معاصى خود داده است . زيرا خداوند را عدل و انصاف و حكمت رسا هويدا است ، و حجت او با عذار و انذار رسا است و اختيار با او است كه هر كه را از بنده‌هاى خود بخواهد براى تبليغ رسالتش و اتمام حجت بر بنده هايش برگزيند ، محمد ( ص ) را برگزيد و برسالت خود بر خلقش فرستاد ، و جمعى از كفار قوم وى از روى حسد و تكبر گفتند ( 30 - الزخرف ) چرا اين قرآن بر مردى بزرگ از دو آبادى فرود نيامد - مقصود از اين دو مرد يكى امية بن ابى الصلت بود ، و ديگرى ابا مسعود ثقفى - و خدا نظر آنها را ابطال كرد و رأى آنها را امضاء نكرد آنجا كه فرمايد ( 31 - الزخرف ) آيا آنان رحمت پروردگار ترا پخش ميكنند ، ما هستيم كه معيشت را در زندگى دنيا ميانشان پخش كرديم ، و آنان را تا چند درجه بهم برترى داديم تا برخى برخى را مسخر خود دارند و رحمت پروردگارت بهتر است از آنچه آنها گرد مىآورند - و از اين رو هر چه را دوست داشت اختيار كرد ، و هر چه را بد داشت غدقن كرد . پس هر كسش فرمانبرد ثواب دهد ، و هر كسش نافرمانى كند كيفر كند و اختيار كار خود را ببنده هايش سپرده بود انتخاب امية بن ابى الصلت و ابى مسعود ثقفى را براى قريش امضاء ميكرد زيرا اين دو در نظر آنان از محمد ( ص ) برتر بودند .
و چون خداوند مؤمنان را بفرموده خود ادب كرده كه ( 36 - الاحزاب ) هيچ مرد مؤمن و زن

491