اينست نفاق و دعائم و شعب آن ، و خدا تعالى ذكره قاهر بر بنده‌هاى خود است كه توانش استوار ، و نيرويش محكم ، و بركتش شايان ، و حكمتش تابان ، و حجتش پيروز ، و دينش پاك ، و كلمه اش درست ، و خوش كرداريش جلو ، و نسبتش صاف و روشن ، و ترازوهايش عادلانه ، و رسالاتش رسيده ، و نگهبانانش حاضرند ، سپس بدكردارى را گناه مقرر كرده و گناه را فتنه و فتنه را چركينى ، و خوش كردارى را غنيمت دانسته ، و بازگشت و عذرخواهى را توبه ، و توبه را پاككننده هر كه توبه كرد هدايت شد ، و هر كه فريب خورد گمراه گرديد تا بدرگاه خدا باز نگردد و بگناهش اعتراف نكند ، و بهشت را باور ندارد ، و بحساب خدا هلاك نشود جز هالك .
خدا را ، خدا را چه اندازه وسيع است آنچه نزد او است از توبه و رحمت و بشارت و حلم عظيم ، و چه ناهموار است آنچه نزد او است از كيفرها و دوزخ و عزت و قدرت و كوبش سخت ، هر كه بطاعت خدا پيروز شد كرامت او را برگزيده ، و هر كه پيوسته در معصيت خدا است نقمت و بال آور او را چشيده در آنجا است خانه سرانجام .
سخن آن حضرت با كميل بن زياد پس از چيزهائى كه ذكر كرد راستى كه اين دلها ظرفهايند و بهترشان آنكه نگهدارنده تر باشد هر چه بتو ميگويم خوب حفظ كن .
مردم سه دسته‌اند : دانشمند ربانى ، و دانشجوى راه نجات ، و اوباش پيروان هر بانك كه بهر بادى بروند در پرتو نور دانش نيستند تا راه بجائى برند و تكيه به ركن محكمى ندارند تا نجات يابند .

163