نكند و پيمان نامه‌ها را كه بسود تو است سست تنظيم نكند و از حل آنچه بر عليه تو است درمانده نباشد و باندازه قدر خود در هر كارى نادان نباشد زيرا كسى كه اندازه خود را نداند باندازه قدر ديگرى نادانتر است .
و آنچه غير از اين باشد از نامه‌ها و دفترهاى خراج و درآمد و دفترهاى لشكرى بنويسنده هائى كه خودت در بر گزيدن آنها كوشش كرده باشى واگذار زيرا اينها سران كار حكومت تواند و براى تو سودمندتر و براى رعيتت سود همگانىترى دارند ، سپس مبادا آنها را بمجرد همان حسن نظر و اعتماد ظاهرى و خوشبينى بكار گمارى زيرا اين مردم حسن نظر واليان را به تملق و اظهار خدمت جلب ميكنند و در دل آنان خيرخواهى و اخلاص و امانت نيست ، ولى نظر كن بسابقه كار آنها در حكومتهاى گذشته متوجه شو و ببين در حكومتهاى خوب و شايستگان پيش از تو حالشان چگونه بوده پس هر كدام را كه اثر عملش نيكوتر بود در بين مردم ، و هر كدام كه در نظر عموم مردم خوشسابقه و بامانت و نجابت شناساترند انتخاب كن زيرا كه اين دليل است بر خيرخواهى تو براى خدا و آنكه از طرف او والى شدى ، سپس بآنها فرمان بده خوب كار كنند و با مردم بنرمى سخن گويند و براى هر كارت يك نفر رئيس از آنها برگزين كه كارهاى بزرك بر او دشوار نباشد و كار فراوان او را پريشان نكند ، و سپس حالات نهانشان را وارسى كن و ببين امور آن را كه فرستاده هايش بر تو وارد ميشوند و حاجتمندانشان چگونه‌اند و تا چه اندازه از حكومت خود و از امام خود پذيرائى دارند و تسليم آنان هستند زيرا سربزرگى و عزتطلبى و گردنفرازى شيوه بسيارى از نويسندگان و دفتردارانست جز آنكه خدا نگهدارد ، براى مردم چاره اى نيست كه دنبال نيازمنديهاى خود بروند ، و هر عيبى در دفتردارانت باشد و تو از آن صرف نظر كنى بگردن تو مىافتد و هر فضيلتى در آنها است براى تو محسوبست با اينكه در اين باره تو را نزد خداوند ثواب نيكو است .
سپس متوجه بازرگانان و اهل صنعت باش و در باره آنها بخوبى سفارش كن چه آنان كه در محلى

135