اى مردم ، بدانيد كسى كه زبانش را حفظ نكند پشيمان خواهد شد ، و آن كس كه در پى آموختن نباشد نادان بماند ، و هر كس كه خود را به بردبارى وادار نكند به بردبارى نرسد ، و كسى كه مهار نفس خويش را بدست نگيرد عاقل نيست ، و فرد بىخرد ذليل و خوار است ، و شخص ذليل احترام نشود ، و هر كس كه تقواى الهى داشت نجات يابد ، و كسى كه ثروتى را از راه نامشروع بدست آورد همان گونه در راهى كه پاداش و ثوابى ندارد خرج كند . آن كس كه خوى بد را به وقت آبرومندى ترك نكند ، به ناچار زمانى دست كشد كه مورد سرزنش است ، آن كس كه به فقرا در حال بىنيازى بخشش نكند ، در اين صورت درخواست كند در حال نيازمندى و محروميّت . و كسى كه به ناحقّ جوياى عزّت باشد خوار گردد ، و آن كس كه با حقّ ستيزه كند به سستى گرايد ، و هر كس كه علم دين آموزد محترم شود ، و كسى كه تكبّر كند خوار شود ، و هر كس كه نيكوكارى نكند ستايش نشود .
اى مردم ، همانا نيكى مرگ پيش از خوارى است ( مردن و خوار نشدن ) ، و پايدارى در مشكلات پيش از بيتابى ، و محاسبه پيش از كيفر . و مرگ بهتر از بينوائى است ، و كورى چشم از بسيارى از ديدنها بهتر است . روزگار دو روز است : روزى به سود تو و روزى به ضرر توست ، پس صبور باش ؛ كه به هر دو آن آزموده خواهى شد .
اى مردم ، شگفت انگيزترين عضو انسان قلب اوست ، كه آن را سرچشمه هائى از حكمت است و ضدّ آن ، اگر روزنهء اميدى برايش گشوده شود طمع خوارش سازد ، اگر آتش طمع افروخته شود حرص نابودش كند ، اگر مأيوس شود تأسّف و اندوه بميراندش ، اگر عصبانى شود خشمگين گردد ، اگر به خشنودى دل خوش كند هشيارى را از ياد ببرد ، و اگر او را ترسى رسد غم و اندوه پريشانش كند ، اگر امنيت برقرار شود غرور هشياريش را بربايد ، اگرش نعمتى رسد بزرگ منشى او را مىگيرد ، و چنانچه او را ثروتى رسد بىنيازى سركشش سازد ، و اگر به بينوائى و فقر گرفتار شود دچار بلا شود ، و چنانچه او را مصيبتى رسد بيتابى رسوايش كند ، و اگر بيتابى به زحمتش اندازد ناتوانى زمينگيرش كند ، و اگر در غذا خوردن زياده روى كند ، پرخورى راه نفسش را ببندد ، هر گونه كوتاهى در بارهء او زيانبار است ، و هر زياده روى نابودكننده .
اى مردم ، كسى كه خيرش كم باشد خوار گردد ، و كسى كه بخشش كرد

87