سرزنشت نكرد و در كيفرت شتاب ننمود ، و آنجا كه خود را در معرض رسوائى قرار داده اى رسوايت نساخت ، و حساب گناهت را نكشيد ، و از بخشايش نوميدت نساخت ، در توبه كردن بر تو سخت نگرفت ، بلكه بازگشتت از گناه را كار نيك شمرده ، و هر گناهت را يكى گرفته ، و هر كار نيكويت را ده تا به حساب آورده ، در توبه و بازگشت را برايت باز گذارده ، هر گاه كه خواهى آوا و رازگوئيت را بشنود تا حاجت خود بدو عرضه دارى ، و از آنچه در دل دارى بازگوئى ، و از اندوه خويش بدو شكايت كنى ، و در كارها از او يارى جوئى ، و راز خود را - كه از مردم پنهان ساخته - به او بگوئى ، سپس كليد گنجهاى خود را به دست تو سپرده ، پس مصرّانه در خواهش و خواسته ات اصرار كن ، تا در رحمت برويت گشوده شود ، كه به تو رخصت سؤال از خود را داده تا هر گاه خواستى درهاى گنجينه هايش را با دعا بگشائى ، پس اصرار كن ، و تأخير در اجابت تو را نوميد نسازد ، كه بخشش بسته به مقدار درخواست است ، و بسا كه در پذيرفتن دعايت درنگ افتد ، تا بيشتر دست به دعا بردارى ، تا پاداشت بيشتر و كاملتر گردد ، و گاه كه چيزى را خواسته اى و تو را نداده‌اند ، و بهتر از آن در اين سرا يا آن سرايت داده‌اند ، يا به سود و صلاح تو بوده كه اجابت نكنند ، و چه بسا چيزى را طلبيدى كه اگر به تو مىدادند تباهى دينت را در آن مىديدى ، پس خواسته و سؤالت در بارهء چيزى باشد كه به تو فايده دهد و نيكى آن برايت پايدار ماند ، و سختى و رنج آن به كنار ؛ زيرا نه مال براى تو پايدار است و نه تو براى مال برقرار ، همانا بزودى پايان كارت را نيك و يا بد ببينى ، و يا بخشندهء كريم از آن بگذرد .
و بدان كه تو براى آن سرا آفريده شده اى نه براى اين سرا ، و براى نيستى نه براى جاودانگى ، و براى مرگ نه زيستن ، تو در منزلى هستى كه از آن رخت خواهى بست ، و در خانه اى كه بيش از چند روزى در آن نتوانى نشست ، و در راهى هستى كه پايانش آخرت است ، و شكار مرگى ، كه گريزندهء از آن نرهد ، و بناچار روزى تو را دريابد ، پس بترس كه در حالتى ناخوشايند فرا رسد كه تو در انديشه توبه باشى ، و او تو را از آن باز دارد ، در اين صورت خويشتن را هلاك كرده باشى .
فرزندم ، بسيار به ياد مرگ باش و ياد آنچه با آن پنجه درافكنى ، و آنچه پس از مرگ روى بدان نمائى ، و همه را پيش چشم قرار ده ، تا چون بر تو درآيد خود را آماده كرده باشى تا غافلگيرت نكند ، و فراوان آخرت را ياد كن ، و نيز

73