ديگر با اين وضع چگونه چشمها بخواب مىرود ؟ يا چگونه مردمى - اگر نبود تداوم در غفلت و پيروى شهوات - خوشى زندگى را درمىيافتند ؟ و همين براى بيتابى صدّيقان بس !
24 - اى موسى ، به بندگانم امر كن هر چه هستند [ حقير يا عزيز ] مرا بخوانند ، با اعتراف به اينكه : منم مهربانترين مهربانان ، پاسخگوى درماندگان ، آرى منم كه آسيب و گزند را برطرف سازم ، و زمانه را تغيير دهم ، و رفاه آورم ، و از اندك قدردانى كنم ، و به بسيار پاداش بخشم ، و تهيدست را توانگر سازم ، و منم آن هميشهء جاودان ، با عزّت و توانا ، پس به هر خطا كارى كه بتو پناهنده شد و پيوست بگو : خوش آمدى ، و به بهترين آستانه كه درگاه پروردگار جهانيان است واردشده اى ، و براى آنان طلب آمرزش كن ، و [ برايشان ] چون يكى از آنان باش ، و بدان فضيلتى كه بتو ارزانى داشتم بر آنان تكبّر مكن ، و آنان را بگو كه از فضل و رحمتم از من درخواست كنند ، زيرا كسى جز من مالك آن نيست ، و منم دارندهء فضل بزرگ [1] ، پناهگاه خطاكاران ، و همنشين درماندگان ، و آمرزش خواه گنه كاران ، براستى تو در نزد من جايگاهى پسنديده دارى ، پس با دلى پاك و زبانى صادق مرا بخوان ، و همان گونه كه تو را دستور دادم عامل باش ، فرمانم را اطاعت كن ، و بدان چه آغازش از تو نبوده بر بندگانم تكبّر مكن ، و به من تقرّب جوى ، چون كه من بتو نزديكم ، زيرا من از تو چيزى نخواستم كه سنگينى و نقل آن تو را آزار دهد ، تنها از تو خواستم مرا بخوانى تا پاسخت گويم ، و درخواست كنى بتو ارزانى دارم ، و بدان چه تأويلش را از من گرفته اى و كمال تنزيلش بر من است [ بمن ] تقرّبجوئى .
25 - اى موسى ، به زمين بنگر كه بزودى گور تو خواهد شد ، و ديدگانت را به آسمان بالا بر زيرا آن ملك بزرگى است ( كه از آن عظمت مالك و سازنده اش درك مىشود ) ، و تا وقتى كه در اين سرائى بر خويشتن گريه كن ، و از نابودى و مواضع هلاكش بهراس ، و مبادا آرايش و شكوه زندگى دنيا تو را بفريبد ! نه زير بار ستم رو و نه ستمگر باش ، زيرا من تا زمانى كه ستمگر را مغلوب به ستمديده سازم در كمين او هستم .

[1] ترجمه بر اساس كتاب روضهء كافى اين گونه است : « من دارندهء فضل بزرگم ، خوشا بحالت اى موسى كه پناهگاه خطاكارانى - تا آخر حديث » .

469