پسنديد كه براى خود خواست ، و همان را مكروه داشت كه بر خود ناپسند داشت .
[ اين هشتم ] و امّا نهم : ما همان اهل ذكرى هستيم كه خداوند در كتاب محكمش فرموده : * ( فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ ) * : « و اگر خود نمىدانيد ، از اهل ذكر بپرسيد - نحل : 43 » ، علما گفتند : منظور خداوند به « اهل الذّكر » [ علماى ] يهود و نصارى است ، حضرت عليه السّلام فرمود : آيا چنين حرفى درست است ؟ ! در اين صورت آنان ما را به دين خود دعوت كرده و خواهند گفت دين ما از دين اسلام برتر است ! مأمون گفت : آيا در اين رابطه شرح و بيانى را سراغ دارى كه خلاف گفتهء علما باشد اى أبو الحسن ؟ فرمود : آرى « ذكر » همان رسول خدا است و ما أهل اوئيم ، و اين مطلب در قرآن - سورهء طلاق - كاملا روشن است ، آنجا كه فرموده : * ( فَاتَّقُوا الله يا أُولِي الأَلْبابِ الَّذِينَ آمَنُوا قَدْ أَنْزَلَ الله إِلَيْكُمْ ذِكْراً ، رَسُولًا يَتْلُوا عَلَيْكُمْ آياتِ الله مُبَيِّناتٍ ) * : « پس اى خردمندان كه ايمان آورده‌ايد ، از خدا پروا كنيد ، همانا خدا به سوى شما ذكرى فرو فرستاده است ، [ يعنى ] پيامبرى كه آيات روشن و روشنگر خدا را بر شما مىخواند - طلاق : 10 و 11 » ، در نتيجه « ذكر » همان رسول خدا است و ما أهل اوئيم . اين نهم .
و امّا دهم : اين فرمايش خداى عزّ و جلّ در آيهء تحريم است : * ( حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّهاتُكُمْ وَبَناتُكُمْ وَأَخَواتُكُمْ ) * - إلى آخرها « بر شما حرام شده است [ ازدواج با ] مادرانتان و دخترانتان و خواهرانتان - تا آخر آيهء 23 سورهء نساء » ، به من بگوئيد چنانچه پيامبر زنده بود آيا جايز بود كه با دختر فرزندم يا با هر دخترى از نسل من ازدواج كند ؟ گفتند : خير ، فرمود : حال بگوئيد : آيا - در صورت زنده بودن پيامبر - روا بود كه با دختران شما ازدواج كند ؟ گفتند : آرى ، حضرت فرمود : اين خود دليل آن است كه ما از آل اوئيم ، و شما آل او نيستيد ، چه اگر از آل او بوديد ازدواج دخترانتان بر او حرام بود چنان كه دختران من بر آن حضرت حرام است ، زيرا ما از آل اوئيم و شما از امّت او ، و اين تفاوت ديگرى است ميان آل و امّت ، چرا كه آل از اوست ، و امّت اگر هم آل باشد از او نيست ، اين هم دهم .
و امّا يازدهم ، آن آيه از سورهء مؤمن ( غافر ) است كه خداوند فرموده : * ( وَقالَ رَجُلٌ مُؤْمِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَكْتُمُ إِيمانَه أَ تَقْتُلُونَ رَجُلًا أَنْ يَقُولَ رَبِّيَ الله وَقَدْ جاءَكُمْ بِالْبَيِّناتِ مِنْ رَبِّكُمْ ) * - الآية : « و مرد مؤمنى از آل فرعون كه ايمان خويش را پوشيده مىداشت گفت : آيا مردى را مىكشيد كه مىگويد : پروردگار من خداى يكتاست ؛ و حال آنكه با نشانه‌هاى روشن ( معجزات ) از جانب پروردگارتان نزد

410