و از ميان بندگان خود آن كس را كه مىداند بدو كافر مىگردد و پيروى شيطان مىكند هرگز براى رسالت و مأموريّت خود انتخاب نكرده و برنگزيند .
و بىشكّ اسلام غير از ايمان است ، و هر مؤمنى مسلمان است امّا هر مسلمانى مؤمن نيست . و دزد هنگام دزدى مؤمن نيست ، و همچنين شارب خمر هنگام نوشيدن مسكر ، و قاتل نفس محترمه نيز هنگام كشتن ، و اصحاب حدود [1] نه مؤمنند و نه كافر [ بلكه فقط مسلمانند ] ، و بىشكّ خداوند هيچ فرد مؤمنى كه بدو بشارت به بهشت و جاودانگى در آن را داده است بدوزخ داخل نمىكند ، و افرادى كه به جهت نفاق يا فسق يا گناه كبيره مستوجب دوزخ شده باشند نه با اهل ايمان مبعوث گردند و نه از اهل ايمان محسوب شوند . و دوزخ جز كافران را در بر نگيرد ، و هر گناهى كه بجهت آن صاحب و عاملش دوزخى گردد آن فسق است ، و هر كس كه شرك آورد ، يا كفر ورزد ، يا نفاق كند ، يا مرتكب گناه كبيره شود نيز [ دوزخى است ] ، و شفاعت براى شفاعت خواهان جايز و روا است . و امر به معروف ( سفارش به نيكى و كارهاى پسنديده ) و نهى از منكر ( بازداشتن از كارهاى ناپسند ) به زبان واجب است .
و ايمان ؛ انجام واجبات ، و پرهيز و دورى از محرّمات است . ايمان ، شناخت و معرفت به دل ، و اعتراف به زبان ، و عمل با اعضا و جوارح است .
و تكبير در روز عيد قربان بعد از ده نماز است ، كه ابتداى آن عقب نماز ظهر در روز عيد قربان ( دهم ماه ذى حجّه ) است ، و تكبير در روز عيد فطر بعد از پنج نماز است كه ابتداى آنها [ بعد از ] نماز مغرب شب عيد است .
و زن پس از زايمان تا بيست روز ترك نماز مىكند نه بيشتر ، پس اگر پيش از اين ايّام پاك شد نماز بخواند ، و گر نه تا بيست روز صبر كند سپس غسل كرده و نماز گزارد و چون زن مستحاضه عمل كند .
و نيز اعتقاد داشتن به : عذاب قبر ، و منكر ، و نكير ، و زنده شدن پس از مرگ ، و حساب ، و ميزان ، و صراط ، و بيزارى از سركردگان گمراهى و پيروانشان ، و دوست داشتن دوستان خدا ، و حرمت خمر ( نوشيدنى مستكننده ) - چه اندك و چه بسيار آن - ، و هر چه بسيار آن مست كند ؛ اندك آن نيز حرام است . و نبايد فرد مضطرّ شراب بنوشد زيرا او را خواهد كشت ، و ممنوعيّت [ خوردن گوشت ] هر حيوان درنده اى كه داراى دندان نيش است ، و هر صاحب چنگالى از پرندگان ، و

[1] يعنى افرادى كه مستحقّ كيفر حدّ هستند .

397