آنان كه جلب رضايتش را مىنمايند و در راه او دشمنى مردم را با خود پذيرفته‌اند چگونه رفتارى خواهد داشت ؟
اى هشام ؛ هر كس كه بدنيا ميل كند بيم آخرت از دلش برود ، و هيچ بنده اى برخوردار از دانشى نشد كه ميلش به دنيا افزون گشت جز آنكه از خدا دور گشت ، و غضب الهى بر او بسيار شد .
اى هشام ؛ خردمند تيزهوش ، فردى است كه آنچه را تاب و توان ندارد واگذارد . و بيشتر درستى در مخالفت هوى و هوس نهفته است ، و هر كس آرزويش دراز است كردارش نيز بد باشد .
اى هشام ؛ اگر مسير مرگ را دريابى مسلَّما تو را از آرزو منصرف سازد ! اى هشام ؛ از طمع پرهيز كن ، و بر تو باد به نوميدى از اموال مردم . و نيز ريشهء طمع به مردم را در دل بخشكان ، كه بىشكّ طمع و آز ، كليد خوارى و ذلَّت است ، و ربايندهء عقل ، و از بين برندهء مردانگى است و آبرو برانداز ، و دانش را ببرد . و بر تو باد كه پناهندهء به پروردگارت شوى و بر او توكَّل كنى ، با نفست مبارزه كن تا آن را از پيروى هوايش بازگردانى ، كه مبارزهء با نفس همچون نبرد با دشمنت بر تو واجب است .
هشام گويد : به آن حضرت عليه السّلام گفتم : پس نبرد با كدامين دشمن واجبتر است ؟ فرمود : جنگ با آنان كه بتو نزديكترند و با تو بدخواه تر ، و برايت زيانبارتر ، و دشمنيشان بر تو بزرگتر مىباشد ، و با افرادى كه شخصشان - با تمام نزديكى كه بتو دارند - بر تو پوشيده ترند ، و با كسى كه دشمنانت را بر عليه تو ميشوراند ، و آن ابليسى است كه براى وسوسهء دلها گمارده شده است ، پس دشمنى تو با او بايد سرسختانه باشد ، مبادا صبر او در تلاش براى نابوديت بر پايدارى تو در مبارزهء با او بچربد ! زيرا او با تمام توانش از تو ضعيفتر است ، و با تمام شرارتى كه دارد از تو كم قدرتتر و كم ضررتر است . و چنانچه پناهندهء خدا شوى به راهى راست رهنمونشده اى .
اى هشام ؛ آن كس را كه خداوند به سه چيز گرامى داشته بدو لطف كرده است : عقل و خردى كه زحمت هواى نفسش را كم كند ، و دانشى كه رنج جهل و نادانيش را از او دور كند ، و آن توانگرى كه خاطرش را از ترس فقر و تهيدستى آسوده سازد .
اى هشام ؛ از اين دنيا و اهلش حذر كن ، كه براستى مردم در آن چهار

376